tag:blogger.com,1999:blog-91678143235211252672024-03-13T09:27:01.160+03:00DÜŞLERİMDEN İNCİLERAnonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.comBlogger356125tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-3044930066403540942015-02-03T21:29:00.002+02:002015-02-03T21:29:37.273+02:00Yağız 'ın Hayalleri ve Yaren<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnD7IG0smSTT-ODNvTzK6tFJwuvInqp6J4y2UE7awfWFdnKc0EdYhxlNY7REin5Jjy0_z_hkgFED7DFjnz2025jKpvWGKlmccNW9xPIQZtIJxsiQZY7TuWFRXIc332RfmNzwraKukV9JY/s1600/10923381_10153005687958058_8013022622893239269_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjnD7IG0smSTT-ODNvTzK6tFJwuvInqp6J4y2UE7awfWFdnKc0EdYhxlNY7REin5Jjy0_z_hkgFED7DFjnz2025jKpvWGKlmccNW9xPIQZtIJxsiQZY7TuWFRXIc332RfmNzwraKukV9JY/s1600/10923381_10153005687958058_8013022622893239269_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
İki çocuklu hayatı kolay sanıyordum fakat sandığım gibi çıkmadı. Avazım çıktığı kadar bağırasım var "zamanı durdurun " diye. Gün resmen yetmiyor . Bir kaç çocuğu olan aileler için keşke bir gün 36 saat falan olsaydı. Sabah 7:00 , 7:30 gibi uyanan Yaren'le birlikte hayat başlıyor. Bir saat sonra Yağız uyanıyor ve hır gür başlıyor. Haftaya Yaren beş aylık olacak ama Yağız hala kardeşinin varlığına alışamadı. Sürekli isyan halinde. Bir de bizim olmadığımız her ortamda kardeşini şikayet ediyor. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
İsyankar olmadığı zamanlarda çok güzel sohbetler ediyoruz. Yağız paşam matematik konusunda ustaymış. On yaşında futbola başlayacakmış ama bilgisayar mühendisi olup kendine çok güzel oyunlar yapacakmış.Bazı oyunlar çocuklara uygun değilmiş ya , oğlum tüm çocuklara uygun oyunlar hazırlayacakmış . İnsanın hayalleri ne kadar büyük olursa ufku da o kadar geniş olurmuş. Yağız oğlan da hayallerini baya büyük tutuyor.Arada felsefe bile yapıyor...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
- Anne ergen ne demek öğrendim .</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
- Ne demek oğlum ?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
- Yalnız kalmak isteyen kızgın, öfkeli çocuk demek</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
- Bu sonuca nasıl vardın peki ?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
- Mehmet abim hep kızgın ve odasında yalnız kalmak istiyor. Mustafa'yı ve beni sürekli kovuyor ve bize karşı öfkeli...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Çocuktan al haberi diye buna derler galiba. Ergenlikte olan kuzenini çok güzel tahlil etmiş. Oğlumun büyüme ataklarını bazen kaçırıyorum. İki çocuklu hayata tamamen alıştığımda umarım hepsini yakalarım. </div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCaMnVY9ecZOI_jv6CG4dLNnasfuEAaDRF9vEF4bHXWaZPu5fQg6fdUWsHd7UA57y59dgJQEZVppI5JhzfYhh5_s8ORPH8_Ad1YHUMtyJXwahgaUUi1fqx9ezQwt7RlU9JrZVKyNKD-dQ/s1600/10888685_10152957517918058_4439497522702010611_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgCaMnVY9ecZOI_jv6CG4dLNnasfuEAaDRF9vEF4bHXWaZPu5fQg6fdUWsHd7UA57y59dgJQEZVppI5JhzfYhh5_s8ORPH8_Ad1YHUMtyJXwahgaUUi1fqx9ezQwt7RlU9JrZVKyNKD-dQ/s1600/10888685_10152957517918058_4439497522702010611_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Bizim evimizde Yaren'in tek başına fotoğrafa poz vermesi yasak. Bu kesin bir emirdir. Yağız'ın kurallarına uyuyoruz....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_PDAmdLbqXpXRL-8g5TaZ90RyOVMZp74JLAZfmDfbP-k_jNd1FW4yb8EzPRWyem29uBxpNFRKk1tknjjvwrobn3urh_iL8ddu9LHyCY7yi1jUpw1sokbPihj2V6mnwkih_yy8ZGVKG6o/s1600/10421562_10152985394203058_5092637307054927195_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg_PDAmdLbqXpXRL-8g5TaZ90RyOVMZp74JLAZfmDfbP-k_jNd1FW4yb8EzPRWyem29uBxpNFRKk1tknjjvwrobn3urh_iL8ddu9LHyCY7yi1jUpw1sokbPihj2V6mnwkih_yy8ZGVKG6o/s1600/10421562_10152985394203058_5092637307054927195_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<br />
Eyvah burada kuralı çiğnemişiz. Arada olur böyle tatlı kaçamaklar. Annem bu güzel takımı miniğimize örmüş. Çok yakıştı kızıma. İzmir'e gelmiş olmamızın sevinci ile Yağız dayısıyla uğraşırken hemen bu kareyi ölümsüzleştirdim. Kız çocuğun giyimi kuşamı çok keyifli oluyormuş. Yaren'im ile bambaşka tatlar yaşıyorum. Bu konuyla ilgili paylaşımlarım bir daha ki postta olacak. Şimdilik sevgiyle kalın....<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-61783562364481566422015-01-01T14:50:00.001+02:002015-01-01T14:50:24.175+02:00Güle Güle 2014<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRpdhuO9uBcp_sg3bExJ2n3rvlPJM4L4funjUx7ZfX9ch26laUvugO-Kq4DYM5lHkbDxvco5Ba2JNsOGS3QjXe_3YxQ1hw8kNYfYDiquFfQGTlspg93mVQ0U7YMzwqzPiH88bEz_6cybg/s1600/f%C4%B1st%C4%B1k.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjRpdhuO9uBcp_sg3bExJ2n3rvlPJM4L4funjUx7ZfX9ch26laUvugO-Kq4DYM5lHkbDxvco5Ba2JNsOGS3QjXe_3YxQ1hw8kNYfYDiquFfQGTlspg93mVQ0U7YMzwqzPiH88bEz_6cybg/s1600/f%C4%B1st%C4%B1k.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
2014 veda ederken, kendisine teşekkür etmeyi kendime bir borç biliyorum. 2009 bana oğlumu getirmişti ;2014 ise kızımı getirdi. Hayatıma anlam katan yıllardan biri olduğu için 2014 hayatımda önemli bir yer kazandı. Böylesi bir güzelliğe sahip olduğum için kendimi çok şanslı hissediyorum. Bu şansım 2015 yılında da devam eder inşallah...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOA66bovq6SiT3XfRqaZNmCqfjRmnzbV6kN2vURvt4Zs_0CX4TcWTsISSk-RtyOOgkR6-DzYa8Giz4kK2pZ7n0giuNKlu1Fwamk2ZaZNEe4OIn6Aa8saxBM2rI-1NDpFiUQg8prZ9qkg/s1600/binbir+surat.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgsOA66bovq6SiT3XfRqaZNmCqfjRmnzbV6kN2vURvt4Zs_0CX4TcWTsISSk-RtyOOgkR6-DzYa8Giz4kK2pZ7n0giuNKlu1Fwamk2ZaZNEe4OIn6Aa8saxBM2rI-1NDpFiUQg8prZ9qkg/s1600/binbir+surat.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Minik Yaren 2014 'e üç buçuk aylık olarak veda etti. Artık agucuklar yapmaya minik minik sesler çıkarmaya başladı. Sürekli onunla konuşmamızı istiyor, ilgiyi seviyor ve özellikle benim kucağıma bayılıyor. Arada ana kucağına otursa da favorisi benim. Bir de ağabeyi Yağız oğlanı çok seviyor. Yağız karşısında put gibi dursa bile Yaren'in yüzünde güller açıyor. ( eskiler kan çekiyor der bu duruma :) Yani 2014 kızım da sana hayatına kattığın agucuklar için teşekkür ediyor...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlE7zVDNQuBhtCXPlX-znF8HY3oHlITxm54ZvbTljiLj8owDyASKvLCdDUucdOscqgafwxM3maODrYcwLkyS4qUl9OUWwDGyFExHoq_fDec8o66zlssbszY-f2prdb4zng0X8OC83D5Wc/s1600/gamzelim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjlE7zVDNQuBhtCXPlX-znF8HY3oHlITxm54ZvbTljiLj8owDyASKvLCdDUucdOscqgafwxM3maODrYcwLkyS4qUl9OUWwDGyFExHoq_fDec8o66zlssbszY-f2prdb4zng0X8OC83D5Wc/s1600/gamzelim.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
Gamzeli kuşumun altıncı yaşına iki ay kaldı. Tam bir matematik sevdalısı. Abaküs olmadan toplama çıkarma yapabiliyor ve kendini bu işin ustası sanıyor. Her ne kadar kardeşini çok sevse de yeni hayatını garipsiyor. Altı yaşına girer girmez okuma yazma öğrenmek istiyor. Çünkü çok sıkılmış okuyamamaktan. Kuzumu 2015 de okuma yazma seansları bekliyor ve o bu durumdan dolayı çok heyecanlı ....<br />
Biz yeni hayatımızı çok sevdik. Başlangıçta çok zorlanmış olsak da o karanlık ve zor günler geri de bıraktık. Loğusalık ve hormonal dengeler düzeldi, Yaren hanımın gaz sancıları azaldı ve uykusu düzene girdi. Yağız oğlan daha az asabi hale geldi. Bu durumda bize şükretmek düştü. Her geçen gün her konu da çok daha iyi oluyoruz ve 2015'de de daha daha iyi olacağız...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6p4G2hJxheu7-xfeCnXlqdVLcqrwWudcjpYUoBDHlVtXtVgeCbwiqvo6oIZSIVv6NQb8B0d8jhuRMN_i9PcZ3SnUtlEtXHxRZuiqGhKsbaJK_Hoc7AjfZzC2PDwh1mzbcWGH2GSKcLE/s1600/bizzzzz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhm6p4G2hJxheu7-xfeCnXlqdVLcqrwWudcjpYUoBDHlVtXtVgeCbwiqvo6oIZSIVv6NQb8B0d8jhuRMN_i9PcZ3SnUtlEtXHxRZuiqGhKsbaJK_Hoc7AjfZzC2PDwh1mzbcWGH2GSKcLE/s1600/bizzzzz.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Kısaca 2014 ,bize getirdiklerin için sana çok teşekkür ederiz. Dört kişilik sevimli ailem 2015'e hazır. Umarım tüm insanlık hazırdır. Yeni yıl herkese güzellikler getirsin. İyi yıllar...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-11660155762826989522014-12-23T23:20:00.000+02:002014-12-23T23:20:05.547+02:00Yaren' li Hayat<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMc5FCR4a4g7cUv_Dt2aNS1hIoWtPZZr-SCcOLBNMkDYPN12rt5dI_0KA07vsnuz_tQA-r2-GoUzulLYLGiD87U7137dYAko2nUbuxxgcwbd76RjzTvnfNdyDB1mkYzZ4GnBXPtPASUb4/s1600/bebi%C5%9Flerim.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjMc5FCR4a4g7cUv_Dt2aNS1hIoWtPZZr-SCcOLBNMkDYPN12rt5dI_0KA07vsnuz_tQA-r2-GoUzulLYLGiD87U7137dYAko2nUbuxxgcwbd76RjzTvnfNdyDB1mkYzZ4GnBXPtPASUb4/s1600/bebi%C5%9Flerim.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Yaren " yine yakalandık Yağız oğlana " bakışı atarken böyle poz verdi. Minik Yaren büyürken başına ekşiyen bir abisi var. Bazen Yağız'a diyorum " biliyor musun, sen büyürken seni böyle sıkıştıran sevimli biri yoktu " hemen moda giriyor " biliyorum tabi ki, Yaren çok şanslı " diyor. Öz güvenine hayranım da içimden " acaba şanslı mı " dediğim de oluyor.<br />
Yağız oğlum için Yaren, bazen yük bazen annesini çalan kardeş, bazen de arkadaşlarına hava attığı "canım kardeşim" oluyor. Okulda ki arkadaşlarına göğsünü gere gere " bu fıstık benim kardeşim " diyor. Eve geliyoruz " ben bu hayattan bıktım, zaten artık hiç özel değilim " diyor.<br />
<br />
İlk zamanlar kurduğu cümleler kalbimi acıtıyordu. Ona vakit ayıramadığım için kendimi suçluyordum ve içten içten kendime yükleniyordum. Bu durum devam ettikçe depresyona girmeye başladım. Yağız'ın cümleleri daha da ağır olmaya başladı. Cümleler ağırlaştıkça benim gerginliğim de arttı ve bir girdabın içine girdim. Lohusalık ve Yağız'dan kaynaklı depresyon birleşince kaygı eşiğim yükseldi ve kendimi bir uzmanın karşısında ağlarken buldum. İyi ki ihmal etmeden psikoloğa gitmişim. #lohusadepresyonu denen şey cidden zormuş. Yağız oğlanın doğumunda böyle bir şey yaşamamıştım. Ne yazık ki Yaren dünyaya geldiğinde yaşadım. Çözümü varmış çok şükür. Her iki durumdan kaynaklı sıkıntılarım geride kaldı. Yağız'ı takmamam gerektiğini , ona zaman ayırdıkça bu cümleleri kurmaktan vazgeçeceğini anladım. Daha anladığım çok şey oldu. En başta her işin başının sağlık olduğunu ve kafaya tokadan başka hiç bir şey takmamam gerektiğini öğrendim. İnsanın yaşı kaç olursa olsun her yaşta öğrenilecek şey varmış bu da diğer çıkarımım oldu. Yaren'in doğumu bize bir çok şey kattı. Varlığıyla dünyamızı aydınlatırken , bize kattıklarıyla da hayat dersleri aldık. Artık dört kişilik aileyiz ve olumlu yönde gelişmeler katediyoruz. Gelecek güzel günler bizimle olacak , bunu hissetmesi çok güzel duyguymuş, şükürler olsun hissettirene...<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-65487402455626239362014-12-17T18:29:00.000+02:002014-12-17T18:29:10.268+02:00Yağız'lı Yaren'li Hayat<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEjeU50dimTo7bb930nX2KwYrZ1fxNzbUzpqfP6Fxn2IPRcLRhKtWvQWDZ2uEpopSswvRlboVlUxzIwVP6L9V4IL-jU4rvErAgYOdcfx4IADTg4rz9ei_oE5tWFi9veypsUuz3op1Wx_M/s1600/Ya%C4%9F%C4%B1z+Yarencik.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjEjeU50dimTo7bb930nX2KwYrZ1fxNzbUzpqfP6Fxn2IPRcLRhKtWvQWDZ2uEpopSswvRlboVlUxzIwVP6L9V4IL-jU4rvErAgYOdcfx4IADTg4rz9ei_oE5tWFi9veypsUuz3op1Wx_M/s1600/Ya%C4%9F%C4%B1z+Yarencik.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Kardeşine ninni söylüyor büyümek zorunda kalan Yağız oğlan. Ona sorarsanız " bu abilik işi çok zormuş, hiç sevmedim " diye yanıt verir. Çok dertli çok. Hala alışamamış. Yaren ne zaman ağlasa kulaklarını tıkıyor ve oda değiştiriyor. Arada koşup gelip fazlaca sarıp sarmalıyor. Özellikle uyurken uyandırıyor sonra da aa uyanmış, diyor.<br />
Bizim evin halleri böyle yaşanıyor. ne zaman sabah oluyor ne zaman akşam oluyor hiç anlamıyorum. Anladığım tek şey akşama pertimin çıkmış olduğu oluyor. Bazen Yağız'ı uyuturken sızıp kalıyorum ve Yaren'in çığlığı ile uyanıyorum. Uykusuzluk çok feci bir şeymiş , unutmuşum yeniden hatırlıyorum.<br />
Bazen Yağız'ın bebekliğini düşünüyorum, çoğunu unutmuşum gerçi ama bu kadar zor olmadığını hatırlıyorum. Belki de iki çocuk zordur onu da bilmiyorum ya...<br />
Kız çocukları bebekken çefa çektirip büyüyünce sefa sürdürürmüş diye kendimi avutuyorum.İnşallah öyledir.<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-JAMjiYX_qgzGpkfgbrcNdSDkIamY0S9yca5fy51Ur5rwpihok7QQoT9FsjZyT9RsdeF4UCuTH_bnWJIYMivqSzGieZuMhvQ1-O84TtI70MfoPly-mj3jO4iUBNvppogG4Nhrw7L-kRE/s1600/pijamal%C4%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-JAMjiYX_qgzGpkfgbrcNdSDkIamY0S9yca5fy51Ur5rwpihok7QQoT9FsjZyT9RsdeF4UCuTH_bnWJIYMivqSzGieZuMhvQ1-O84TtI70MfoPly-mj3jO4iUBNvppogG4Nhrw7L-kRE/s1600/pijamal%C4%B1.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Azıcık içimi döktüğüme göre birazcık güzelliğinden de bahsedeyim. Yaren hanım üçüncü ayını doldurdu. Agucuk yapıyor, ana kucağında ki oyuncağına dokunarak seslerini değiştiriyor ve kocaman kocaman gülücükler atıyor. Bir de uykusu düzene girdi mi ballı kaymak olacak inşallah. Maşallah kızıma<br />
O büyürken Yağız kuzum da büyüyor ve ekliyor " o benim hayatımı çaldı " diye. İki çocuklu hayat anlayacağınız üzere tam gaz devam ediyor. Çok şükür hepimiz sağlıklıyız ve yakında yeni hayatımıza alışacağız :)Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-74979824514504042462014-12-01T13:26:00.000+02:002014-12-01T13:26:31.537+02:00Yarın Bugünden Güzel Olacak<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvGH1tqinXyZKcKqJ6hi7XJagvZtgOKGJF6VvP0fLhxdSwvErvhDi1KNRRmohFxid8iFuVNDC1f5zIXcgY83LVukjPkjflDNJCIKLeOobUQSQMV8e4RLUe1oEJ3OnbNMW11Ov8jmt2qmc/s1600/ya%C4%9F%C4%B1z+%C4%B1m.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgvGH1tqinXyZKcKqJ6hi7XJagvZtgOKGJF6VvP0fLhxdSwvErvhDi1KNRRmohFxid8iFuVNDC1f5zIXcgY83LVukjPkjflDNJCIKLeOobUQSQMV8e4RLUe1oEJ3OnbNMW11Ov8jmt2qmc/s1600/ya%C4%9F%C4%B1z+%C4%B1m.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Yağız oğlum can oğlum benim bilmiyor ki nasıl dikkat çeksin. Oysa dikkat çekmesine gerek yok , kalbimde kocaman bir yere sahip. Ne yeri ne de sevgisi doldurulamaz. Kelimelerle anlatmaya çalışsam da pek etkili olamıyorum sanırım.<br />
Reflüsü olan Yaren kusup kusup ağlarken mecburen onunla ilgileniyorum Yağız'a ayırdığım zamanlar kısalıyor. Bu durum elbette geçici fakat bunu Yağız' ımın minik yüreği anlamıyor. Beni paylaşamadıkça hırçınlaşıyor , ses tonu yükseliyor , daha çok tablette vakit geçirmek istiyor ve oyuncaklarını görmezden geliyor. Kardeşine olan tavrı da elbette değişiyor. Gelecekte nasıl oyun oynayacaklarını anlatsam da bizim bıcırık kardeşine tam gaz gıcık oluyor...<br />
Kardeş sendromu , loğusa sendromu ,iki çocuklu hayatın getirileri baya zormuş. Bugünlerime de çok şükür, her geçen gün daha da kolaylaşıyor. Biliyorum ki Yaren büyüdükçe her şey daha kolay olacak ve güzelleşecek.<br />
Aylarca ikinci çocuk isteği ile yanıp tutuşurken beni bekleyen zorlukları hiç düşünmemişim.Uykusuz geceleri , yorgunluğu, değişecek olan hormonlarımı hesaba katmamışım. Bilmiyordum ki ikinci doğumlar anne için daha zor oluyormuş. Hepsini yaşayarak öğrendim. Daha öğreneceğim çok şeyler var. Bol dua bol sabır ve sağlıklı olduklarına şükrederek günleri kovalıyorum. Yazın özlemi ve yaza kolaylaşacak olan hayat ise motivasyon kaynağım. Ailecek güzel günler göreceğiz ve Yağız bizden çok sevecek kardeşini. "İnanmak başarmanın yarısıdır" derler, en çok bu düşünceye inanıyorum .Yarın bugünden güzel olacak ...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV_eRjPsTy0gzEimMr76JdH0gxmlHiqv-ZrehVwrYpHe1FqbuAEG_u3vUwTn_CozogNUiCb4F58LesdQwHi_-5gfL0b_LniVvhwoLvwI__2cwkhA_YaXifBN6tOovKy9KciUiWZlRu6zg/s1600/bennn.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhV_eRjPsTy0gzEimMr76JdH0gxmlHiqv-ZrehVwrYpHe1FqbuAEG_u3vUwTn_CozogNUiCb4F58LesdQwHi_-5gfL0b_LniVvhwoLvwI__2cwkhA_YaXifBN6tOovKy9KciUiWZlRu6zg/s1600/bennn.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-18727702843773498512014-11-27T10:52:00.000+02:002014-11-27T10:52:09.183+02:00Her Güne Bir Fotoğraf<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_QiUMg9298xqgMCMk7CO5DfDe0hamXNfEXkvj6LiS40_sZVnNO_45z4mxQUjZic_3zBcVVJrAznf7kcnxM-UrdA0yGrdfvuQ7vFspuDCDZrzM0sXxVIPrlBZWwWbYuIeUL5fsL_thusA/s1600/g%C3%BCnayd%C4%B1n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj_QiUMg9298xqgMCMk7CO5DfDe0hamXNfEXkvj6LiS40_sZVnNO_45z4mxQUjZic_3zBcVVJrAznf7kcnxM-UrdA0yGrdfvuQ7vFspuDCDZrzM0sXxVIPrlBZWwWbYuIeUL5fsL_thusA/s1600/g%C3%BCnayd%C4%B1n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Her güne bir fotoğraf sığdırmaya çalışıyorum. Hayat o kadar hızlı akıp gidiyor ki ne zaman büyüdüklerini anlayamıyoruz. Yağız'ın bebeklik fotoğraflarına bakınca anlıyorum zamanın su gibi geçip gittiğini. Ömür de öyle değil mi bir bakmışssın koskocaman yılları geri de bırakmışsın. "Ne zaman yaşamıştım ?"demiyor muyuz ,düşününce . İşte hayat bize bu soruyu sordurmak için var ...<br />
İki çocuğumunda en güzel anlarını yakalayıp gün gün hatırlamak istiyorum. Bugün Orhan'ın doğum günü , bu güzel fotoğrafı babalarına anı olsun diye çektim. 40 yıllık hayatına iki çocuk bir huysuz eş sığdırmış olan eşimin doğum gününü bu sevimli kare ile kutladım. Nice nice kırk yılları birlikte deviririz ve en güzel hediyemiz de bu yumurcaklar olur inşallah...<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-91310899140135414062014-11-25T14:10:00.003+02:002014-11-25T14:10:50.057+02:00Hastalık Krizi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYwsvV0YqtWIxHaYfdiq5Dkt-03-FCqmVoWsViUtxYDlNOBP5C3eyEaDpFPX5JFT4yF_q4K57brw7A9kxu6mrEN60zSy2zazNHbKRojqaN5w7Gt7pan1UrGr7jpbUE7oD5KaaE_PQhF4M/s1600/bug%C3%BCn%C3%BCn+b%C4%B1c%C4%B1r%C4%B1klar%C4%B1.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjYwsvV0YqtWIxHaYfdiq5Dkt-03-FCqmVoWsViUtxYDlNOBP5C3eyEaDpFPX5JFT4yF_q4K57brw7A9kxu6mrEN60zSy2zazNHbKRojqaN5w7Gt7pan1UrGr7jpbUE7oD5KaaE_PQhF4M/s1600/bug%C3%BCn%C3%BCn+b%C4%B1c%C4%B1r%C4%B1klar%C4%B1.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Yağız oğlan şifayı kaptı. Burnu yeşil yeşil üretime geçti , ara ara ateşi yükseliyor . O öksürdükçe yüreğime taş oturuyor .Şimdi hem hasta hem nazlı. Üzülmesin diye isteklerini yerine getirmeye çalışıyorum . Yağız'ı düşünürken Yaren'i de es geçemiyorum.<br />
Büyük kuzumun hastalığına mı yanayım yoksa Yaren'in dibinden ayrılmayışına mı yanayım bilemiyorum. Uyarsam bir türlü uyarmasam bir türlü. Ben de oluruna bıraktım. Eğer hasta olacağı varsa mutlaka olacaktır. Yağız'ı iyileştirmenin hızlı yollarını düşünmek galiba daha faydalı olacak <br />
Havaların bir güneşli bir puslu olması mikropların işine yaradı. Çocukları hemen esir aldılar . Kış mevsimi gelmeden geri gitse ne güzel olur. Bu kış iki kat korkacağım hastalıklardan. Biri hasta olduğunda mutlaka diğerine geçirecek . Bizim ev de çifte hastalık krizi yaşanacak.Düşüncesi bile kabus gibi geliyor. Umarım düşündüğüm başıma gelmez...<br />
Keşke çifte mutluluklara yer olsa dünya da ve tüm mikroplar yerle bir olsa. Bir anne daha ne ister ki ?Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-19537951288957855372014-11-24T18:58:00.001+02:002014-11-24T18:58:20.981+02:00Yağız&Yaren<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMn7PJKdPOm17Vy68OL3RIpHzWV2AFuGQefcRQFeGwZPDkaNPYjTh6yPkjwVu5dvPZA-n0ErwGBKyprK-2kebYXIul26q2sokqk3JscUI5U8xO7ep3-JH2UEw1ECSp38vE3jrgYbGMYR8/s1600/b%C3%BCzzz.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgMn7PJKdPOm17Vy68OL3RIpHzWV2AFuGQefcRQFeGwZPDkaNPYjTh6yPkjwVu5dvPZA-n0ErwGBKyprK-2kebYXIul26q2sokqk3JscUI5U8xO7ep3-JH2UEw1ECSp38vE3jrgYbGMYR8/s1600/b%C3%BCzzz.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
İki çocuklu hayat tam gaz kıskançlıklar ile devam ediyor. Bazen azalıyor gibi oluyor sonra yeniden hortluyor. Yağız 'ın kardeşine alışmasını sabırla bekliyoruz. Kulakları sürekli bize odaklı. İster film izlesin , ister oyun oynasın isterse de uyuyor gibi yapsın hiç fark etmiyor duyduğu en küçük şeye tepki veriyor. Gün içinde sadece Yaren'i emzirip ,altını açıyorum. Sevmeye veya öpmeye çalışmıyorum , hatta Sidikli Kontes gibi lakaplarla Yağız'ı güldürmeye çalışıyorum. Bu günler geçecek diye de kendimi gazlıyorum.. Elbet geçecek böyle kalacak hali yok ya ...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7KRZsnWxUupBYHbQWBQ7web-rXmWb2cQjQp1NqIIJR7dSwP3XBI94RFlFoILBctwi1qeSmBCe09vIefIHmzhRMY4NAnqR1p2UKoYfYwIAKBhcadUeyvo8vVjDBi-ZgQ_xZYGSnE66VI8/s1600/%C3%B6rg%C3%BCm.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEj7KRZsnWxUupBYHbQWBQ7web-rXmWb2cQjQp1NqIIJR7dSwP3XBI94RFlFoILBctwi1qeSmBCe09vIefIHmzhRMY4NAnqR1p2UKoYfYwIAKBhcadUeyvo8vVjDBi-ZgQ_xZYGSnE66VI8/s1600/%C3%B6rg%C3%BCm.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
Yaren'e hırka örmeye karar verdim . Yağız'a çok örmüştüm ama hamileyken Yaren'e örme fırsatım olmadı. Şimdi İzmir'de annem ve kız kardeşim çocuklarla ilgilenirken vakit buldum bu sefer de Yağız engeline takıldım. Neyse ki sana da öreceğim diyerek bu sorunu da aştık. Sırada ki sorunlar için gardımızı aldık sabırla bekliyoruz. Umarım üstesinden gelebileceğim şeyler ister, sevgi dolu oğluşum...<br />
İki çocuklu hayat ilk aylarında cidden zormuş , umarım zaman hızla geçer ve hayatımız düzene girer...<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-3696367841647240712014-11-24T18:36:00.000+02:002014-11-24T18:36:04.408+02:00Öğretmenler Günü<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi648lkKi-8uGJDuwFiA9n46GD1MzeUfmbFw2rO_kpshnmY5OmBFfl83mciacBkMTrJXi4vV6cIhPiBQMF3gC7bxwdgJFGzWXiqmVlYDmK3prnbbTv2Yuu5G0dcaRwOxs4Bl15kYvwS22w/s1600/%C3%B6%C4%9Fretm..jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi648lkKi-8uGJDuwFiA9n46GD1MzeUfmbFw2rO_kpshnmY5OmBFfl83mciacBkMTrJXi4vV6cIhPiBQMF3gC7bxwdgJFGzWXiqmVlYDmK3prnbbTv2Yuu5G0dcaRwOxs4Bl15kYvwS22w/s1600/%C3%B6%C4%9Fretm..jpg" height="206" width="320" /></a></div>
Tüm öğretmenlerimizin öğretmenler günü kutlu olsun ...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-24799176569351043432014-11-21T16:36:00.000+02:002014-11-21T16:36:01.213+02:00Yağız'dan İnciler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOxtde20hyAGsjMJH9RjBnUyoFlsNAqWgtfmf70e52-WQs0BR_cgT8QncwF5tMWVnWCC-B7PCdp7netPzFbi_LXk8Z_cbQn5NSLcvwTGwcufo5GdtZEsBno9js6fG3fEY_xdMGf1MZ6B8/s1600/Ya%C4%9F%C4%B1z.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgOxtde20hyAGsjMJH9RjBnUyoFlsNAqWgtfmf70e52-WQs0BR_cgT8QncwF5tMWVnWCC-B7PCdp7netPzFbi_LXk8Z_cbQn5NSLcvwTGwcufo5GdtZEsBno9js6fG3fEY_xdMGf1MZ6B8/s1600/Ya%C4%9F%C4%B1z.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Hamileliğim boyunca Yağız oğlan sabırsızlıkla kardeşini bekledi. O zaman günler hatta saatler geçmiyordu. Bir keresinde :<div>
- Anne sakın kardeşimi doğurmadan ölme ,olur mu ? </div>
<div>
demişti ve ölüm nereden aklına geldi , diye ben şoka girmiştim. Bu kadar hevesli ve istekli olması bana hep olumlu gelmişti. Kardeşini çok sevecek , kıskanmayacak gibi düşüncelerle beslemiştim kendimi. Ne zaman kardeşi doğdu işte o zaman dananın kuyruğu koptu Yağız oğlanın gerçek yüzü ortaya çıktı. İlk zamanlar kardeşi ağladığında kulaklarını tıkıyordu. Zaman ilerledikçe sürekli odasında vakit geçirmeye başladı. Beni duymazdan gelerek tepkisini gösteriyordu , sürekli kuralların dışına çıkıyor , tabletini elinden düşürmüyor ve bana iğneli laflar sokuyordu.O tepkisini aleni bir şekilde gösterdikçe ben psikolojik olarak etkilenmeye başladım. </div>
<div>
Amacına ulaşmış vicdanımın bam teline dokunmuştu. Yaşadıklarım bana çocuğun ipiyle kuyuya inilmeyeceğini çok net bir şekilde gösterdi. Kırkımız çıkana kadar loğusa sendromuyla birlikte psikolojik buhranların hepsini besledim itinayla. İki çocuk işi akıl kar işi değilmiş , yaşayarak anladım. </div>
<div>
Sağ olsun Yağız oğlan bir gün :</div>
<div>
- Anne Yaren benim hayatımı çaldı, ben artık sizin için hiç özel değilim ,</div>
<div>
dedi. İçimin kaç parçaya bölündüğünü yazmama gerek var mı bilmiyorum ama anneliğim en büyük darbeyi o zaman aldı. Aslında Yağız 'ın alışması gereken bir süreçte söylediklerini duymazdan gelmeliydim ama yapamadım. İlk göz ağrım tahtı sarsıldı diye üzülürken tepkisiz kalamadım ve onun üzüntüsüne uykusuz bedenimle ortak oldum.</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuELwmMS-_Rf1nztCy1Wb4O-cAvCdjPY0ULFOOz9kCdzJ2NdYBCXUqSTN5ZTv7mYmYGNQXPSHr5CAuUx8QgQ5heN99TVa6tU5l5_aYTlGakcPP_DP6U2JmX9mw20YtxJQYSRbXBo14UPg/s1600/Yaren.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhuELwmMS-_Rf1nztCy1Wb4O-cAvCdjPY0ULFOOz9kCdzJ2NdYBCXUqSTN5ZTv7mYmYGNQXPSHr5CAuUx8QgQ5heN99TVa6tU5l5_aYTlGakcPP_DP6U2JmX9mw20YtxJQYSRbXBo14UPg/s1600/Yaren.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<div>
Uykusuzluğum arttıkça sinirli, agresif olup çıktım. O zaman da Yağız bey :"Anneciğim haydi Yaren'in eşyalarını toplayıp onu hastaneye geri verelim " dedi. " Neden oğlum ?" dedim " çünkü o seni çok yoruyor , benimle oyun oynamaya vaktin kalmıyor " dedi. Kafasında sorunun çözümünü bulmuş .</div>
<div>
Herkes kendi penceresinden bakmaya meğer çocuk yaşta başlarmış. Yağız da erken başladı. Bizim ev de ağır bir şekilde kardeş sendromu yaşanıyor ve Yağız'dan inciler dökülüyor . İlerleyen dönem ne gösterir bilemiyorum ama bugüne kadar yalnızca Yaren'in burnunu ısırarak şiddet gösterdi. Gözümüz üzerinde hiç aynı odada yalnız bırakmıyoruz. Umarım bu ilk ve son vukuatı olur ve güzel sevgi dolu günler bizimle olur...</div>
<div>
<br /></div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com6tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-74584369343028388522014-11-18T14:50:00.002+02:002014-11-18T14:50:26.181+02:00Ve Yaren Aramıza KatıldıGecikmeli de olsa buralara uğrayabildim. İkinci tecrübeme bir de ilkinin kıskançlığı eklenince benim için çok zor oldu. Henüz zor dönemi tamamen geride bırakamasam da geçip gideceğini biliyorum.<br />
Gelelim bizim evin yeni miniğine 13.09.2014 ve Yaren aramıza katıldı...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDKNKLiwMARuSRoD8ud66UOTdqbf986JeU4R_UkA-W6ACetdhIJY4jDj6ALa0iXXhTRenSHvGSPkegxpKMH6q9pZZq1lIeTRLdlI-VlT35JwKDlE8OWp_OVzBAbg0_nN0Pvg6qkphCuo/s1600/DSC_0140.JPG" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiSDKNKLiwMARuSRoD8ud66UOTdqbf986JeU4R_UkA-W6ACetdhIJY4jDj6ALa0iXXhTRenSHvGSPkegxpKMH6q9pZZq1lIeTRLdlI-VlT35JwKDlE8OWp_OVzBAbg0_nN0Pvg6qkphCuo/s1600/DSC_0140.JPG" height="213" width="320" /></a><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLgSsIdmQwn72bBIzo-fbklfss57Lztn6KSyZLCrOJuGcpCQd7G2hi-Hat5wOkr0aOT1fe0D5hVymSVj_FrJLMFqycaZMNtlhFbpcC_WagAh-zPKspcCgED-Gv5cXu8porXMHVyIcHfgM/s1600/yaren.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjLgSsIdmQwn72bBIzo-fbklfss57Lztn6KSyZLCrOJuGcpCQd7G2hi-Hat5wOkr0aOT1fe0D5hVymSVj_FrJLMFqycaZMNtlhFbpcC_WagAh-zPKspcCgED-Gv5cXu8porXMHVyIcHfgM/s1600/yaren.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Yağız oğlumun tıpkısının aynısı bir kız doğdu. Dejavu ...</div>
<div class="" style="clear: both; text-align: left;">
Gece emzirmeye uyandığımda şaşırıyorum , sonra kendime "bu Yaren " diyorum. Hiç bu kadar benzeyecekleri doğrusu aklıma gelmedi gelemezdi de...</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8vKAFP10nz2JOMfl6wm0LtVwm7ts-Q7I-hcA0B4UxfQESpbtkSwVea9q94KiP3URPgiY_ptn-yuCa0riIe6HZHarUO0XlCkWWE0uYnGv0-vqqqHERtlZjOpQxxlax7t7hy29S-oLMOjc/s1600/10406776_10152811574028058_6974832360122847890_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh8vKAFP10nz2JOMfl6wm0LtVwm7ts-Q7I-hcA0B4UxfQESpbtkSwVea9q94KiP3URPgiY_ptn-yuCa0riIe6HZHarUO0XlCkWWE0uYnGv0-vqqqHERtlZjOpQxxlax7t7hy29S-oLMOjc/s1600/10406776_10152811574028058_6974832360122847890_n.jpg" height="320" width="240" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkGUlsjavo5sDMGNZvZgwqzsC0kiXnlM68780_jeMPYeoXOdYof9Pctg4xv_7dcecQGn7PU7Lsk7Fjg5wi8eNjouNvs59fBHV97083PxGbNsJea0aj9DkE9DqG6bSzCBZWTt_uxlo4Lh4/s1600/10557304_10152700851788058_7705394278900981987_n(1).jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhkGUlsjavo5sDMGNZvZgwqzsC0kiXnlM68780_jeMPYeoXOdYof9Pctg4xv_7dcecQGn7PU7Lsk7Fjg5wi8eNjouNvs59fBHV97083PxGbNsJea0aj9DkE9DqG6bSzCBZWTt_uxlo4Lh4/s1600/10557304_10152700851788058_7705394278900981987_n(1).jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFKdQwUe6ZrQ7evnBOfGxNufwgceQbn7K4wfzsN9cniX8qoczSxezftiR-idxgvfypYFvg5iF1OjZABgFgrmM2p7ajC1HqtsTFGW1T-QuwZrCa2P5LcvkfTI4vOjQPtcV5NlaIFAkraOU/s1600/10676175_10152811574283058_1892334433342221130_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjFKdQwUe6ZrQ7evnBOfGxNufwgceQbn7K4wfzsN9cniX8qoczSxezftiR-idxgvfypYFvg5iF1OjZABgFgrmM2p7ajC1HqtsTFGW1T-QuwZrCa2P5LcvkfTI4vOjQPtcV5NlaIFAkraOU/s1600/10676175_10152811574283058_1892334433342221130_n.jpg" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Yağız oğlan 'ın kıskançlık hikayeleri ile sahalara yeniden döneceğim ; şimdilik görüşmek üzere hoşçakalın , dostça kalın :)</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-59020874486569502562014-06-11T23:21:00.003+03:002014-06-11T23:27:48.293+03:00Yağız Oğlan ve Biz<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG4KRn-tt1kI4dpg8jo2hR2-EpDQj_RVRZSbxpSlIKxI0XUdVRb0Mp8FbpKUVsBhjj-mlTY3_Bq8_LzlBJHaMZa5Jk6wnMaRr6vli7ouNbQRM7IeSE5CfP8lN339KoshRnsVHSMFwVGPc/s1600/10394482_10152431234983058_2290854310818604544_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiG4KRn-tt1kI4dpg8jo2hR2-EpDQj_RVRZSbxpSlIKxI0XUdVRb0Mp8FbpKUVsBhjj-mlTY3_Bq8_LzlBJHaMZa5Jk6wnMaRr6vli7ouNbQRM7IeSE5CfP8lN339KoshRnsVHSMFwVGPc/s1600/10394482_10152431234983058_2290854310818604544_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Bu Yağız oğlan çok bilmiş oldu. Azıcık sıkıldım isyanı ile kendini oyun salonu olan bir mekana götürtmesini iyi biliyor. Oyun odasına da girdi mi, hemen dünyayı unutuyor. Salacak sahilinde ki simit sarayı neredeyse aileden oldu. Her daim çocuk misafirleri olan kafenin manzarasında ben mest olurken, Yağız oğlan da yaşıtlarıyla ruhunu tatmin ediyor. O oyunla besleniyor ,ben de onun mutluluğuyla. Neyse ki yaz geldi ; artık kapalı mekanlara gerek kalmadan oyun oynama arzusunu giderebileceğiz...<br />
<br />
Hava şartları yüzünden, kapalı mekanlara hapsoldukça en çok kapımızı hastalık çalıyor. Bu sebeple yazın gelmesine çok sevindim. Yoksa hiç yaz sıcağı sevdalısı değilim, olamıyorum bir türlü ...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjurdFQvSKFjRlEC4KU_0eMiyZNCdFvlNbBDsKWRXGlxWo0UWAsnwFifmeZ9EM7oDIvj6PMWOtspSLGmjtl5HJL_LKWErWBYMf5054HzYgYJX8ufcaq0v5xSfXc1Kaie0LG0LOBD7leYyM/s1600/1470013_10152426074263058_164308101326286941_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjurdFQvSKFjRlEC4KU_0eMiyZNCdFvlNbBDsKWRXGlxWo0UWAsnwFifmeZ9EM7oDIvj6PMWOtspSLGmjtl5HJL_LKWErWBYMf5054HzYgYJX8ufcaq0v5xSfXc1Kaie0LG0LOBD7leYyM/s1600/1470013_10152426074263058_164308101326286941_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Bizim bilmiş oğlanın diğer bir tutkusu da alışveriş. Bayılıyor yeni kıyafetler almaya. Sıkılmadan kendine tişörtler, kapriler , çoraplar ve özellikle ayakkabılar seçiyor. Babasının oğlu diyebilirim , babası da çok seviyor alışverişi. Galiba ,dünyanın en şanslı kadınlarından biriyim ; çünkü alışverişi seven eşe ve oğula sahibim. Rahatlıkla onları AVM ye götürebiliyorum. Beraber saatlerce gezebiliyoruz. Bu gezmeler en çok Yağız oğlana yarıyor , bıcırık hiç boş dönmüyor . Özellikle kardeşi için alışveriş sürecine girmişken , kıskançlık olmasın diye ona mutlaka kıyafet veya oyuncak alıyoruz. Küçük bir şey dahi alsak inanılmaz mutlu oluyor. O mutlu olduğunda biz daha huzurlu oluyoruz...<br />
İkinci çocuk için alışveriş yapmak hem zevkli hem zormuş. Daha bilinçli yapılan tercihlerin yanına ilk çocuğun kaygısı eklenince duygular birbirine karışıyor. Adil olmak adına çabalamak ve üzmemek ,bu süreci uzatırken karnı burnunda anneyi baya yorabiliyor. Netice de kuzucuklarımın mutluluğunu düşününce, yüzüme yayılan gülümseme yorgunluğumu hafifletiyor , ta ki eve gidip uzanana kadar. Tatlı tatlı gezmenin acısı uzandığımda çıkıyor.<br />
<br />
Doğrusu yorulsam da itiraf etmeliyim ki, bu tatlı yorgunluklar evimize neşe getirdi. Yağız, yeni sahip olduklarının tadını çıkarırken, biz de onun gülen gözlerinde kayboluyoruz. Dünyada ki en güzel mutluluk, bir çocuğun içinde saklıymış, şükür ki bunu keşfedebildik ve ikinci çocuğumuz ile bunu pekiştireceğiz.<br />
Hayat çocukların masum dünyası ile birleşince süper oluyormuş, inşallah isteyen herkesin çocuğu olur ve bu tadı yaşar...<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-62770575906480768362014-06-09T23:14:00.001+03:002014-06-09T23:14:57.110+03:00Yağız Oğlan Masalı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisWAB0lVOrQPnTzAjrqX1pnHu88MXHKoz0Sdjn__XYvip4BKLtiUUUaXOC39gAO0H2GNklT59K_3c1eLOyM43nDGcpiVssJy8N3QghcG8eUU8zRj_VawHMEcm_VAN9vIgjVf2rnXvyRHc/s1600/10309659_10152381227468058_2989120519468735536_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEisWAB0lVOrQPnTzAjrqX1pnHu88MXHKoz0Sdjn__XYvip4BKLtiUUUaXOC39gAO0H2GNklT59K_3c1eLOyM43nDGcpiVssJy8N3QghcG8eUU8zRj_VawHMEcm_VAN9vIgjVf2rnXvyRHc/s1600/10309659_10152381227468058_2989120519468735536_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Bir minik Yağızcık varmış , neşeli mi neşeli , eğlenceli mi eğlenceli fakat bir o kadar da kıskançmış. Önce kardeş diye tutturmuş , çünkü kardeşi olanları kıskanıyormuş. Şimdi ise doğacak kardeşine alınanları kıskanıyormuş. İçini kemiren kurt ona " anne hangimizle daha çok ilgileneceksin ? " sorusunu durup durup sorduruyormuş. Çıkılan her alışveriş de kendisine hediyeler alınsa bile bir türlü tatmin olmuyormuş. Aldığı cevaplar onu tatmin etmediği için kaygıları büyümüş büyümüş ve onu çok hırçın yapmış...<br />
Ailesi anlamış ki oğulcuklarına hangi cevabı verirlerse versinler ,Yağızcık yaşamadan rahatlamayacakmış. O büyük gün geldiğinde oğullarının sakinleşmesi ve kaygılarının geçmesi onların en büyük dileğiymiş; o yüzden hep birlikte gün saymaya başlamışlar ve daha önlerinde üç ay varmış. Sayılı zamanın geçmesi için de kendilerini hayatın akışına bırakmışlar. Zamanı gelince onlar erecekmiş muradlarına biz çıkacakmışız kerevetine.<br />
Gökten üç elma düştüğünde görüşmek üzere , iyi geceler...<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-43678397130292186712014-05-19T22:56:00.000+03:002014-05-19T22:56:03.721+03:00Yutkuna Yutkuna Yaşıyoruz<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPihTlso6Se2Xwnp770GVRUBDnFVuKuBWgXzQaN39-Gkx_HVtlGgySDNvN8_1Oto2pfPSy8kJhMC1pDlbBqCnZ1GTgIO0MUA3lMExRIYL0pd4gGc5jls3hpM4gGHpoXCfO42aSw4qPBws/s1600/IMG_20131230_202744.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhPihTlso6Se2Xwnp770GVRUBDnFVuKuBWgXzQaN39-Gkx_HVtlGgySDNvN8_1Oto2pfPSy8kJhMC1pDlbBqCnZ1GTgIO0MUA3lMExRIYL0pd4gGc5jls3hpM4gGHpoXCfO42aSw4qPBws/s1600/IMG_20131230_202744.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Çocuklar hep gülsün hiç ağlamasın diyoruz , dualar ediyoruz ama nedense tam tersi oluyor. Sanki zıddını istiyormuşuz gibi dönüyor dünya.<br />
Günlerdir yüreğimiz kan ağlarken yüzümüzü güldüren tek şey evlatlarımız oluyor.<br />
Yazacak çok şey ,söylenecek çok söz var ama yutkunuyoruz , yutuyoruz. Yuttukça acılar ve haksızlıklar büyüyor içimizde. En çok da çaresizlik elimizi kolumuzu bağlıyor. Cumhuriyet tarihinin en kötü dönemini yaşıyoruz ve zalimlerin kutuplaştırdığı şu günler de nefret ile yoğruluyoruz. İnsanlığımızı yitirmemek için gülen gözlerimize sığınsak da buruk acı hep yüzümüz de saklı...<br />
İnsanlığımız bu sınavı da vercek inşallah. Nice 19 Mayıs'ları kutlayacağız ve hiç kan bulaşmayacak.<br />
Güzel yarınlar için güzel düşünüp doğru davranalım ; ne de olsa dünyayı güzellik kurtaracak ve bir insanı sevmekle başlayacak her şey...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-45915991029380008282014-05-13T15:04:00.000+03:002014-05-13T15:04:27.120+03:00Ateşli Çocukla İmtihanım<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-k06Ye-pHED9r-2Iv2VBKKj0Zzrn-8WZoIPWsOYJaQ4fQp7nBPfqxw89NQKaWHq5_yFElTq_PsgcSGwrE7ej5nKvcs5MhE4ftjYU-CnsbKyjP-LFlhF7M3EMgNpNIuIUaIlVAMt8vP-0/s1600/10309659_10152381227468058_2989120519468735536_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi-k06Ye-pHED9r-2Iv2VBKKj0Zzrn-8WZoIPWsOYJaQ4fQp7nBPfqxw89NQKaWHq5_yFElTq_PsgcSGwrE7ej5nKvcs5MhE4ftjYU-CnsbKyjP-LFlhF7M3EMgNpNIuIUaIlVAMt8vP-0/s1600/10309659_10152381227468058_2989120519468735536_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Hamile annenin ateşli çocukla imtihanı adlı çalışmamı yayımlıyorum. Cumartesi gecesinden beri yüksek ateş ve uykusuzluk ile mücadele ediyoruz. Gündüz bu sevimli surata bürünen bücür, geceleri 38,5 derece ateşin verdiği solgun ve baygın bir ifadeyle bizi kahrediyor. Bugüne kadar boğaz enfeksiyonu olmamış meğer, olsa düşmeyen ateşin ne olduğunu bilirdik. İnatçı ateş ne zormuş yahu ? Yaşayıp öğrendik...<br />
Hislerim karma karışık. Yanından bir saniye bile ayrılmak istemezken , enfeksiyonu ya bana geçerse diye endişelenen babamız yüzünden çoğu zaman uzaktan müdahale yapıyorum. Sağolsun sabaha kadar ilgileniyor ama anne yüreği önce hasta olanı düşünüyor. Kuzum hastayken ben "ya bana geçerse " diye düşünemiyorum. Karnımda ki mucize de değerli bir can biliyorum ;ama yine de oğlum cayır cayır yanarken ben ev de durup onun hastaneye gidişini bekleyemiyorum. Ne zormuş hamileyken acile gitmesi , ateşli çocukla kahrolması. İçimde fırtınalar koptu çaresizlikten ve normal zamana göre bin kat daha çok yoruldum. Sadece bol bol dua edibiliyorum şu an "bu gece ateş olmasın ,ne olur " diye. İnşallah bu gece dualarım kabul olur ve oğlum huzurlu ,sağlıklı bir uyku çeker....<br />
Allah herkesin çocuğuna sağlık ve uzun ömür versin...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com4tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-46520216155321210372014-05-11T20:55:00.002+03:002014-05-11T20:55:47.767+03:00Anneler Günü<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicW0F2NbxH9Kvg7darjiQSUPYoLgnUVC9LJKIpOYC2cmRo070TjFEE8APPBh7yOo8D4LRz4MpFlGhw_LaMZlmxhX59VtEMC3o8YnzGFRpkeY23kNVmqxrA39YdWo6zlmFaLgw-pnDTqfg/s1600/72113_10152378854963058_8590962150748769271_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEicW0F2NbxH9Kvg7darjiQSUPYoLgnUVC9LJKIpOYC2cmRo070TjFEE8APPBh7yOo8D4LRz4MpFlGhw_LaMZlmxhX59VtEMC3o8YnzGFRpkeY23kNVmqxrA39YdWo6zlmFaLgw-pnDTqfg/s1600/72113_10152378854963058_8590962150748769271_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
"Benim annem annelerin en güzelidir " diyen bir yumurcağa sahip olmak , benim için dünyaın en güzel hediyesidir. başka ne isterim ki ?<br />
Anneler günü tatlı dillim için çok ateşli geçse de o haline bakmadan bana süprizler hazırla(t)mış. Hatta kumbarasında ki parasına bile kıymış ama babasının gönlü razı olmamış. Netice de benim gönlüm gelen hediyelere ve öpücüklere razı oldu. Anneler günüm şenlendi...<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdQ9-4jWFS3yAeizFTYEqvs2g3B0Rh-5SccsgexPPcS9b6emUvMH5fsRZBspIV1ZeehwONWIAmEgV91YbnvFP3F_tWc7B9aN8cFvzlz3SD5NTjw2XwasZGx0TatBrILWbFROGfEuuhV3E/s1600/10312497_10152378854588058_2451208988519461898_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhdQ9-4jWFS3yAeizFTYEqvs2g3B0Rh-5SccsgexPPcS9b6emUvMH5fsRZBspIV1ZeehwONWIAmEgV91YbnvFP3F_tWc7B9aN8cFvzlz3SD5NTjw2XwasZGx0TatBrILWbFROGfEuuhV3E/s1600/10312497_10152378854588058_2451208988519461898_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
İstanbul da ateşli kutlamalar yapılırken İzmir'de üç kuşak yanyanaymış. Annem , annanem ve kız kardeşim. Onların keyfine özenmedim dersem yalan olur. Benimkisi her ne kadar güzel olursa olsun kedi illa uzanamadığı ciğeri istermiş. Benimkisi o misal, orada olmayı istedim. Kavşmamıza sayılı gün kala bir anneler gününü daha annemden ayrı geçirdim. Seneye belki beraber oluruz....<br />
<br />
Kutlamalarımıza geri dönmek üzere aranızdan ayrılırken tüm annelerin, anne adaylarının ve geleceğin annelerinin anneler gününü kutluyorum. Evlat sevgisi gibisi yok. Hemen doğurun ve anne olun bayanlar .Sizi çok güzel duygular bekliyor. Sevgiyle kalın...<br />
<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-17794491124118897382014-05-05T18:22:00.001+03:002014-05-05T18:22:54.131+03:00Hıdırellez Geldi Hoşgeldi<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-GeIhZyUFjmTcSLUI2Dgq8mxUN_yiJGvjyQbQ2Uvz6mpK6gqEzLNCFjI7PMJXmBdqB45gSSGuFEGAjMkr4U-OVkS02juc-Ffxbm912T_bPktaYDAborFrqZK0nhc_YIYFyV7bgLcZKXE/s1600/gulagaci.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEh-GeIhZyUFjmTcSLUI2Dgq8mxUN_yiJGvjyQbQ2Uvz6mpK6gqEzLNCFjI7PMJXmBdqB45gSSGuFEGAjMkr4U-OVkS02juc-Ffxbm912T_bPktaYDAborFrqZK0nhc_YIYFyV7bgLcZKXE/s1600/gulagaci.jpg" height="320" width="304" /></a></div>
Hıdırellez şerefine bir deneme yapayım dedim ve sonunda fotoğraf yüklemeyi başardım. Mutluyum ,umutluyum bundan sonra tam gaz burdayım...<br />
Hızır ile İlyas bu gece buluşurken tüm dilekler gül ağacını süslerken ben de her eve sağlık diliyorum. Her işin başı sağlık ve huzur...<br />
Hazır Hızır ile İlyas'ı bulmuşken hiç tek dilekle bırakır mıyım ? Cevabı belli "hayır " tabiki de. Öncelikle kuzucuğum, sevdiceğim Yağız'ıma upuzun bir ömür ve güzellikler dilerim. Ayrıca dört ay sonra aramıza katılacak olan yeni ferdimizi de sağlıkla kucağımıza alırız ve nihayet dört kişilik mutlu bir aile oluruz inşallah... <br />
Ohh çocuklarım için de dilek sıramı savdığıma göre sıra kişisel dileklere geldi. Şaka şaka , bu yıl için bu kadar dilek yeterli. Tüm güzellikler hepimizle olsun , bir daha ki Hıdırellez de görüşmek üzere esen kalın...<br />
<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-56919745018493518072014-04-16T12:43:00.000+03:002014-04-16T12:43:28.293+03:00Sitemim Var Blogger'aBir sitem hatta bin bir sitem ile başlayacağım söze. Kaç zamandır yazı girmeye çalışıyorum ama bir türlü olmuyor. Fotoğraf ekleyemiyorum.<br />
"Hey blogger kasma artık. Mazeretim vardı uğrayamadım. Ne yani fotoğraf ile intikam mı alacaksın benden? Hiç yakıştıramadım sana. Hem 2007 'den beri yediğimiz içtiğimiz ayrı gitmiyordu , insan eski dostuna böyle yapar mı ? " dedim ve dediğimle kaldım.<br />
Ahh ah boyle a dostlar. Sordum sordum cevap alamadım eski dostumdan. Belleği müsait olduğunda eşek değil ya bir haber eder ,ben de bu açığı kapatırım. Baya birikmis fotom , suprizlerim ve heyecanlarım var. Görselsiz olmaz diyorum ve topu blogger'a atıyorum. Umarım bu gorsel sorunum çabuk çözülür yoksa uzun süre ayrı kalacağa benziyoruz..<br />
Hergün şansımı deniyorum. Yeniden buluşuncaya kadar hoşçakalın ve bizi özleyin....Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-3938512601832599352014-03-31T19:44:00.000+03:002014-03-31T19:44:14.950+03:00Geçiyordum Uğrayamadım<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
Yağız 'a dair notlar girecektim uyuz dosya yükleyici fotoğrafları yan yukleyince sinirden vazgeçtim. Yüklediğim her fotoğraf da yamuk olmaz ki kardeşim. Havan kime blogger ?</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: left;">
<br /></div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-3804340336067345502014-03-14T11:17:00.001+02:002014-03-14T11:17:55.313+02:00Sözün Bittiği Yerdeyiz<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFGYJn6xkr-KJG7o-AfBhVzHZ8vGboDCllJUNMW5Mv2JSkvx-0i6_FfJ0ab1ZeInpKMYLh7VTwos3Ss4Pwp7hfLlC-YYwF7qzwAtXHySkZpHvrMlACsF56Mwx4nLwf2D5_Lq6S1KEaUHo/s1600/1601008_712892915398908_1440806710_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgFGYJn6xkr-KJG7o-AfBhVzHZ8vGboDCllJUNMW5Mv2JSkvx-0i6_FfJ0ab1ZeInpKMYLh7VTwos3Ss4Pwp7hfLlC-YYwF7qzwAtXHySkZpHvrMlACsF56Mwx4nLwf2D5_Lq6S1KEaUHo/s1600/1601008_712892915398908_1440806710_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-70044838570440367292014-03-06T21:22:00.002+02:002014-03-06T21:22:48.092+02:00Sağlam Kemiklere Sahip Misiniz ?<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBsk98NHwAMNG0MCOM1T3gIqJMeqwoHnE3FgtFTywV69V1_v0b6-oi1JkNN1QolzISVQJafYffOzM8A3sO3pj-akEWlYbyn3ea5OIN4GAAFYbFPNu-i6mjn_xH1U_ShEeWvPmnX5FOVes/s1600/afis_2osteoporoz.jpg" imageanchor="1" style="clear: left; float: left; margin-bottom: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjBsk98NHwAMNG0MCOM1T3gIqJMeqwoHnE3FgtFTywV69V1_v0b6-oi1JkNN1QolzISVQJafYffOzM8A3sO3pj-akEWlYbyn3ea5OIN4GAAFYbFPNu-i6mjn_xH1U_ShEeWvPmnX5FOVes/s1600/afis_2osteoporoz.jpg" /></a></div>
Vücudumuzun kalsiyum deposu kemiklerimizdir. Tüm yaşamımız boyunca
kemik yıkımı ve kemik yapımı devam etmektedir. Otuzlu yaşlara
kadar kemik yapımı hızlı olurken otuzlu yaşlardan sonra yapım
yavaşlamakta kemik yıkımı hızlanmaktadır. Kemiklerin yapım aşamasında
erkeklik ve kadınlık hormonları da çok önemli bir yere sahiptir.
Östrojen ve testesteron hormonlarının azalması kemik yıkımını
hızlandırmaktadır. Kemiklerin oluşum aşamasında hormonların yanı sıra
vitaminler, mineraller ve genetik faktörler de çok önemlidir.
Kalsiyumun kana , kandan da kemiklere geçmesi için tiroid ve
paratroid hormonlarının yeterli üretilmesi gerekmektedir. Bu hormonlar
sayesinde kemikler daha sağlıklı bir yapıya sahip olurken yaşam
kalitesi de artmaktadır…
Sağlıklı kemik yapısına sahip olmak için kalsiyum yönünden zengin
gıdalar tüketmelisiniz. Bu gıdaların başında süt ve süt ürünleri
geliyor. Lifli yeşil sebzeler , kalsiyum ve magnezyum desteği de
sağlıklı kemikler için gereklidir. Ayrıca<br />
<a href="http://www.annelikhayatim.com/saglam-kemiklere-sahip-misiniz.html" target="_blank">devamı</a> Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com0tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-89189944860868595772014-02-22T13:11:00.002+02:002014-02-22T13:11:10.072+02:00Yağız'dan Kısa Kısa Haberler<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFy-lwzZQTGeifJkCkZ0Y8b2Je7VJlPnAYiBCRapm1N1oTp5VbrrudCQvzzL1CbL2wQkC6xwg0Kr0egP_L7pm1zod4FW7xIcapbOWsHy3VN1ijsPPD0MR4gen25XLi945E32cpsBw3pW8/s1600/1902819_10152186283373058_1409737492_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhFy-lwzZQTGeifJkCkZ0Y8b2Je7VJlPnAYiBCRapm1N1oTp5VbrrudCQvzzL1CbL2wQkC6xwg0Kr0egP_L7pm1zod4FW7xIcapbOWsHy3VN1ijsPPD0MR4gen25XLi945E32cpsBw3pW8/s1600/1902819_10152186283373058_1409737492_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Bugünler de çok yazı giremiyorum. Tabletten veya telefondan yazı girmeye alışamadım. Klavye olmayınca yazı yazmak benim için oldukça zolaşıyor( ihtiyarladım mı acaba ? Eskiden olsa hemen alışırdım şu tablet olayına .. ) . Telefon mu, bilgisayar mı sorusunu yeniden alsam, kesinlikle bilgisayar derdim. Biliyorum ki geçti Bor'un pazarı ...<br />
<br />
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsjRg2T_e8GA0zODz0qH432Wi9s_dKtK97r9y1PcWuPMh4EJpVfWPChzaniN_JQqbY9cexE4iteB9_cuJPjDo2QrGm8YODQMxCMcvjfc6Iah-u_CUC6negpNpayk764oIXKToTImjhn4U/s1600/1797554_10152182908578058_1017708583_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhsjRg2T_e8GA0zODz0qH432Wi9s_dKtK97r9y1PcWuPMh4EJpVfWPChzaniN_JQqbY9cexE4iteB9_cuJPjDo2QrGm8YODQMxCMcvjfc6Iah-u_CUC6negpNpayk764oIXKToTImjhn4U/s1600/1797554_10152182908578058_1017708583_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Neyse efendim azıcık içimi de döktüğüme göre konuya girebilirim. Bizim kuzu beş yaşında oldu. İzmir'den gelen altın kızlar eşliğinde ev de kutlanılan doğum gününe bu yıl okul partisi de eklendi. İtiraf ediyorum okulda ki parti çok eğlenceliydi. Çocukların pasta sevinci ve dansları hayat doluydu. Yağız'ın neden sabırsızlıkla doğum gününü beklediğini partiden sonra anladım...<br />
Bir kutlu doğum haftası daha güzelliklerle dolu olarak bitti. Darısı diğer yılların başına. Allah herkesin çocuğuna sağlıklı , huzurlu, mutlu bir ömür nasip eder inşallah...<br />
Geçiyordum ,uğradım yazısı oldu çünkü İzmir'deyim. Süpriz yazılarla döneceğim :)<br />
<br />
<br />
Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com1tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-49804597530108916962014-02-03T13:47:00.000+02:002014-02-03T13:47:07.716+02:00Kutlamalarla Dolu Haftamız Başladı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
</div>
<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTSCLqZCd4ZODYPGs0vnWlPkWV74sx1oB4Jy_uvhF4RcsdR5tyMF45OB0qdLlZueklCYc9VMFIw0s5y-g7KsTZjnQ9wrWDa9cJ8jRAOFst-SvxAGqglPLFrToFQMtZlxirkood2VrS5w/s1600/1619160_10152166305258058_1654606946_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjrTSCLqZCd4ZODYPGs0vnWlPkWV74sx1oB4Jy_uvhF4RcsdR5tyMF45OB0qdLlZueklCYc9VMFIw0s5y-g7KsTZjnQ9wrWDa9cJ8jRAOFst-SvxAGqglPLFrToFQMtZlxirkood2VrS5w/s1600/1619160_10152166305258058_1654606946_n.jpg" height="320" width="320" /></a></div>
Miladımızdır 3 Şubat. O gün birlikteliğe atılan imza ile başladı hikayemiz. Kısa süren tanışma sürecimiz çar çabuk nikah ile şahlandı. Tanışalı bir yıl olmamıştı ki kendimizi gelinlik ve damatlık içinde bulduk. Belki de beni aşka inandırdığı için bu kadar erken başladı bu güzel hikaye ve iyiki de başladı...<br />
Bazı duyguları anlatmaya kelimeler yetmez ya işte ben de Orhan'ı anlatmak için kelime bulamıyorum. Yedi yıldır bol bol huysuzluklarıma, bitmek bilmeyen inatlarıma , iniş çıkışlarıma yüreğinde ki kocaman sevgisiyle direnen bu cesur yüreği ben de çok seviyorum.<br />
<br />
Sevdiğimle paylaştığım en güzel an Yağız'ımızı kucağımıza aldığımız andı. Şubat ayı bizim için en özel ve en güzel ay. Bugün evliliğimizin yedinci yılını kutlarken 10 Şubatta Yağız oğlumuzun doğumunun beşinci yılını kutlayacağız. Nice nice seneler bu özel ayı yaşayıp kutlayamalarımızı burada paylaşmak dileğiyle , yüreğimizde ki sevgiler asırlık olur inşallah...<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-53266554502125138562014-01-29T14:39:00.002+02:002014-01-29T14:39:40.632+02:00Tatil Başladı<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbG8toZrC0bZ3JbOG2Z86Tnustr_hlA8QUqpJ5l1A7-pFiplbfXoN9RxeluJpfIO0zF9wQaklekuP1JEr4fvBy37jWFBa4O6QRO3FCxAqLVfP209MpjQ-xeGtSsFsFE6mTmA9JLJuSwbg/s1600/1526157_592659947450049_898362563_n.jpg" imageanchor="1" style="margin-left: 1em; margin-right: 1em;"><img border="0" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbG8toZrC0bZ3JbOG2Z86Tnustr_hlA8QUqpJ5l1A7-pFiplbfXoN9RxeluJpfIO0zF9wQaklekuP1JEr4fvBy37jWFBa4O6QRO3FCxAqLVfP209MpjQ-xeGtSsFsFE6mTmA9JLJuSwbg/s1600/1526157_592659947450049_898362563_n.jpg" height="320" width="180" /></a></div>
Yarı yıl tatili bizim afacanları da vurdu. Gelişim Çizelgesi başlığı altında karnemizi aldık ve gururlandık. Maşallah pek bir girişkenmiş bizim afacan. En çok bu sevindirdi bizi gerisi hikaye doğrusu...<br />
Bir çok arkadaşımdan Finlandiye eğitim sistemine dair paylaşımlar gördüm ve okuduğumda çok üzüldüm. Yap boz tahatası gibi olan eğitim sistemimizin ve son beş de yer almamızın ezikliğinin üzerine öyle muhteşem bir sisteme dahil olamamanın hayal kırıklığını yaşadım. Umarım gelecek nesiller öyle kaliteli bir sisteme dahil olarak yalnızca öğrenmek için okula giderler...<br />
<br />
Bizm eğitim sistemimize dönecek olursak eğer hala bir çok kişi , çok ödev veren öğretmenin en iyisi olduğunu düşüyor. Oysa çok ödev veren değil, ders de yeterli bilgiyi doğru metotlar ile veren öğretmen en iyisidir. Büyük konuşmuyorum ama konuya hakim bir veli olarak oğlumun öğretmeninin başını bu konu da sağlam ağrıtacağımı düşünüyorum. İlköğretimin ilk günlerinden çocuğumun eğitimden soğumasını istemiyorum. Akşamlarımızın zehir olmasını hiç ama hiç istemiyorum. Bu konuda gereğini sonuna kadar yapacağıma da and içiyorum...( allah hepimizin yardımcısı olsun)<br />
Tatil konusuna dönecek olursam eğer, okul veli-nimetmiş gerçekten. Oyun oynamaya takatım kalmadı desem doğru olur sanırım. Ben de bu durumdan kurtulmak için hemen aktivitelere baktım ve çeşit çeşit tiyatro oyunları ve müzikaller buldum. Ataşehir Belediyesi hergüne ayrı oyun hazırlayarak 15 günlük süper bir program düzenlemiş. Zorlu Çocuk Tiyatrosunun Kibritçi Kız 'ı yine aynı güzellikte ve Şehir Tiyatroları'nı da unutmamak lazım. Bu tatil de bizi bol aktiviteli günler bekliyor diyebilirim...<br />
O halde yarından itibaren tatilin tadını çıkarmaya başlıyoruz...Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com2tag:blogger.com,1999:blog-9167814323521125267.post-89614416615330253912014-01-22T13:53:00.002+02:002014-01-22T13:53:42.945+02:00Yağız Oğlanın Kitap Dünyası<div class="separator" style="clear: both; text-align: center;">
<iframe allowfullscreen='allowfullscreen' webkitallowfullscreen='webkitallowfullscreen' mozallowfullscreen='mozallowfullscreen' width='320' height='266' src='https://www.blogger.com/video.g?token=AD6v5dwkb3GL3GJpZkz-FmqZBVgQKLJT5o4OoHYKqWgXMH3Cp2uYfQ5Ceog04yC7ivburMmVvE47vXSZJmSIZRM26A' class='b-hbp-video b-uploaded' frameborder='0'></iframe> </div>
Yağız oğlan okuma terapisinde. Hayvan dostlarını almış yanına bıcır bıcır okuyor. "Bak Tiger, Vırrak bunlar denize odaklanmış "<br />
Okumanın bir çocuğun ufkunu ne kadar genişlettiğine birebir şahit oluyorum. Cümleleri , duygusal gelişimi , hayata bakışı ve tavırları pozitif yönde şekilleniyor. Boşuna dememişler kitap en iyi dosttur ,diye.Ben de kuzuma iyi bir dost kazandırmak için elimden geleni yapıyorum. Onu kitap okuma taklidi yaparken yakaladığımda ve yetişebilirsem videoya çekebildiğimde doğru yolda ilerliyor olduğumu görüyorum. Bir anne daha ne ister ?<br />
<br />
Dünyanın en keyif verici dakikalarını kuzumla bu şekilde yaşıyorum. İnsanın çocuğu varsa eğer yalnız çocuğunu büyütmüyormuş. Onunla birlikte geçmişe dönüp yeniden kendini de büyütüyormuş. Kendi adıma söylemeliyim ki çocukluğun keyfini keşfederken kendi çocukluğumu besleyip büyütüyorum. Belki de o yüzdendir çocuklara olan tutkum. Anneyim çocuğumla çocuk oluyorum ve kah annelik yapıyorum kah yeniden yetişiyorum ve yetiştiriyorum. Bu karmaşa beni benden alıyor....<br />
<br />Anonymoushttp://www.blogger.com/profile/10845466932035697085noreply@blogger.com3