DÜŞLERİMDEN İNCİLER

Belli günler  vardır hepimizin hayatında  önem teşkil eden .Bu günler  kişiye  göre   veya  yetiştirilme şekline  göre  değişir.Ama  neticede  herkese  göre  değişen özel  bir  gün vardır.

Kimisi doğum gününü , evlilik yıl dönümünü  , nişanlanma ve   sözlenme  gününü  hatta  tanıştığı ve  çıkmaya başladı  günü ( çıkmak ne  demekse ) dahi kutlar.Kutlarken keyif  alıyorlar mı , önemli olan budur  bence...
Kimisi  ise doğum günü , sözlenme günü ve  benzerini önemsemez  onlar  için  diğer  günler  daha  önemlidir.Maneviyatına  yönelik yaşarlar.Her ikisine de  saygımız  sonsuzdur...Her ikisine de önem verenler  ise tam benliktir...
Yani  şimdi ben  doğduğum günü  nasıl kutlamayım.Dünyaya  gelmek büyük bir  şanstır bence ,  gözlerini açmışsın dünyaya , nimetlerini görmüşsün yararlanmışsın.Biricik ailen  varını yoğunu  uğruna  dökmüş ve   onların biricik  evladı olmuşsun bundan  güzeli var mıdır ? Elbette  yoktur.Şanslı  günümü  kutlamak benim için önemlidir .Ben  doğum günümü çok seviyorum.Kaç yaşına  girdiğim , yaşlandığım veya reşit  olduğumun hiç önemi yoktur.Önemli olan bana sunulan  şansla  dünyaya  gelmiş olmaktır.
Aslında  ben  doğum günümde  şansımı kutlarım.şasnlıyım çünkü  ailemi seviyorum  şanslıyım çünkü acısıyla tatlısıyla yaşamayı seviyorum.Şanslıyım bir  yıl daha  nefes  alabildim ve yine  doğduğum günü  görebildim.Şimdi bu kutlanmayacak da  ne  kutlanacak ?  Yaşasın doğum günleri...
Bu  kadar  doğum gününe  düzdüğüm methiyeden sonra  diğer  günler  gücenmesin.Tanışmak da  özel bir  gün ama evlilik yıl dönümü kadar  özel değil  bana  göre.Tanıştığın gün  belki  elmanın diğer  yarısını bulduğun gündür  ama asıl  elmaların kavuştuğu gün  evlilik yıldönümün olduğu gündür.Evlilik ile  elmalar kavuşur  ve  bir  yastık da kocama  zamanı  başlar. Böyle güne can kurban ,  kutlanmalı elbette.Hatta  kutlanırkende  aşk tazelenmeli , tazelensin ki bir  sonraki yıla heyecanla koşsun çiftler...Her  özel gün su gibi  gelip  geçiyor.O kadar  heyecan  o kadar  heves bir  kaç saate  sıkışıp kalıyor.Sonrasına  tatlı anılar  kalıyor...
Ne kadar  şanslıyız  böyle  günleri  önemsemiş ,kutlamış ve  bu günlere  bağlanmışız.En azından bazen böyle  özel günlere  ihtiyacımız  oluyor.Küskünlüklerin  giderilmesine vesile  oluyor.Çiftler  barışıyor  veya  doğum gününde  hiç ummadığın arkadaşından gelen kutlama ile dargınlığını  unutuyorsun.Bir  nevi aracı oluyor  günler , iyi de  yapıyorlar...

Nereden nereye  geldim , laf lafı açtı .Bu kadar  günlere  değinmişken birde  dostlara  ve  arkadaşlara  değinmek lazım.Özel günleri hatırlayan ve  hatırlamayanlar  yada  hatırlasa da hatırlamamış yapan arkadaşlara...Bazısı "  hep bana hep bana " der.Kendisine ait  özel bir günü  hatırlamasan veya zamanında kutlamasan dünyayı başına yıkar , sürekli yüzüne  vurur.Herşeyin en iyisinin  kendisine yapılmasını  ister  ama sıra  kendisine  gelince  sanki ayrıcalığı isteyen  bekleyen kendisi değilmiş gibi davranır.Sen  istersen onu  göklere çıkar  ama sıra  sana gelince  umursamaz.Tabi  bu durumu  çekirge  misali en fazla bir  yapar iki yapar  sonunda ortada kalır.Enteresan olanı o kadar pişkindir ki bu  grup ortaya konulan tavrı bile  anlamaz  ya da  anlamak istemez...( çok yakınımda  böyle bir  şahsiyet var anlatmazsam çatlarım.Normal zamanda  veya  benim zor  günümde  özel günümde  ortada  yoktur.Hatta iyi ve özel günümde ortalık karıştırma  derdindedir.gereksiz alaflar taşır  veya taşıdığını uydurur  hatta  ekleme  yapar.Ama  kendi özel günü veya  zor  günü oldu mu kapımda yatar.Kaç kez aradığını  veya  kapıma geldiğini  sayamam  artık.Üstü kapalı laf  çarparım ama  anlamazdan gelir oysa  oldukça zekidir.Anlamaması  mümkün değil ama o kadar  ustalaşmış ki ve  pişkinleşmiş ki hayret doğrusu.İşi bitince de bir başka  kendine  ait  gün gelene kadar ortadan kaybolur.Bende  sessizce  beklerim ne zaman  yine  dayanacak diye..Allah ıslah etsin ) Ne  gariptir şu çıkar  dünyası...
Bu kadar  vefasızlıktan sonra  vefalıları  sona  bıraktım.Ee  assolistler en son çıkar değil mi ? Vefalı  dost hep vefalıdır.değer  verdiği ortadır .Onlara  özel gün bahanesi  gerekmez , zaten her daim arıyorlardır.aramaklada  kalmazlar.Özel gününde  gerçekten de  özel hissettirirler...canım Dileğim her  daim yanımdadır ,  bugüne kadar doğum günümü unuttuğuna şahit  olmadım.Evlenirken yanımdaydı , Antalya'dan hem İzmir'e  hem istanbul'a  geldi , şahidim oldu özel günüme  imzasını attı.Hamileliğimde  yanımdaydı , senelik izninde  gezmek yerine ben erken doğurmayım diye başımda bekledi.İzni bitti  işine  döndü , Yağız  doğdu onu görmek için yine iki günlüğüne İstanbul'a  kaçtı geldi.Bahaneye  hiç ihtiyacı olmadı çünkü değer  verdi ve  değer  gördü.Unutacağı gün olmadı unutulacağı gün de  olmadı..Diğer  dostlarımın da  kalbi kırılmasın elbetteki onlarında  yeri özel.Ama  Dilekim bambaşka...

Benim de  özel günüme  az  kaldı ama  aslında bu yazıyı  bir konuda  muzdarip olan bir  arkadaşım için yazdım.Laf lafı açtı ve  konu  uzadı.Düşük benim çenem  , hiç dizginleyemiyorum bu konuda  kendimi.Nereden nereye  geliyorum hayret ediyorum...
Bu  aralar  doğum günleri sıralanmış durumda birer birer dizilmişiz ince  kolyeye .Çok da mütevazıyım doğrusu ! Eh  hepimiz birer  inci değil miyiz  neticede...

Bu arada  konuma ev sahipliği eden arkadaşıma  dönecek olursam ,Sevgili Sazan 15 Temmuz  doğum gününmüş , doğum günün  kutlu  olsun.İyi ki sıradan bir  sazan olarak dünyaya  gelmişsin ve  Hayata Balıklama  dalmışsın ve düşüncene uygun blog açmışsın.Seni okumak büyük bir  keyif ,iyi ki doğdun.Umarım bu yıl seni  sinir  eden   " hep bana , hep bana "diyenler bu yıl "biraz  sana ,  biraz sana"   derler ve  seni mutlu ederler.Nice  nice  yıllara...