DÜŞLERİMDEN İNCİLER

 Evde , öğrenmeye meraklı bir  afacanla  gün boyu  oyalanacak bir şey bulmak bazen kabusa  dönüşüyor. Kaliteli vakit  geçirmek amacıyla çıkılan yolda günün ilerleyen saatlerinden kaliteden yoksun fakat sinirlerin yumuşamasına uygun zamanlar oluşuyor ... Annelik zor  zanaat vesselam ...

Kalite dedim de , Tübitak yayınlarının Renkler kitabı 3-6 yaş grubu çocuklar için hazırlanmış oldukça başarılı bir kitap.
Çocukların renkleri tanımasına ve  adlandırmasına yardımcı olmayı amaçlıyor.Bir rengin farklı tonlarının ve renk karışımlarının da anlatıldığı kitapta ,çocukların kalem tutma becerisinin gelişimine  katkıda bulunacak bol miktarda boyama alıştırması var .

Yağız oğlan kitabı ilk başta hikaye sandı.Uzun uzun okumalar beklerken , kendini bir anda sorulan sorular doğrultusunda  renk ararken ve farklı renkleri  tanımlarken buldu. Çok eğlendik , özellikle eşlerini bulduktan sonra boyama kısmı çok keyifliydi. Kaliteyi yakaladık zannımca ...

Boyama ile işimiz bitince  kendini oyuncak reyonuna attı. "Bu kadar kalite yeter canım" diyerekten , matkabını kapmasıyla birlikte beyin delme çalışmalarına  başlamış bulunuyor.

Hani kaliteli yaşamın parçası kitap okumak , kitap okuma saatleri ile çocuğa örnek olma durumları varya ,işte külliyen yalan .Örnek olma kısmı doğru fakat , tatilin karabasana dönüştüğü şu günlerde arkadaşlarını özlemiş, sıcağın keskin hapsediciliğinde  evde  enerji atmaya çalışan bir çocukla , bu mümkün değil.Yani sözüm ona ben henüz matkap eşliğinde kitap okuma yeteneğini kazanabilmiş değilim. Hoş matkapla işi bitince  alıyor eline mikrofonunu , başlıyor " Tuttu Fırlattı Kalbimi " şarkısını söylemeye , tam bir Gökçe hayranı. En sevdiği şarkıymış, sonra araya  " Hoş Gelişler Ola Mustafa Kemal Paşa " ve   "Benim Adım Ebrulu " giriyor ; ama  dönüp dolaşıp  "Tuttu Fırlattı Kalbimi "şarkısına sarıyoruz . Acaba kimler  tuttu kalbini fırlattı , diye düşünmeden edemiyorum.Yoksa kuzum aşk acısı mı çekiyor ?

Eh ben bu hengamede eğer ki kitap okuma alışkanlığını edinebilirsem , az  da olsa  huzura nail olacağım. Efendime söyleyim uzun aradan sonra eski tatları anımsamak adına 'Simyacı' yı okumaya karar verdim.Bazen eskiden okurken vurulduğum kitapları yeni baştan okurum. Bildiğim bir tadı yeniden tatmak adına . Aynı duyguyu alırsam , yaşadığım sürecin beni değiştirmediğine mutlu olurum ve  gerçekten yeniden beğenmek , doğru tercih  yaptığımın göstergesidir.
'Simyacı' ile yakaladığım tadı pekiştirmek adına "Mutluluğun Kıyısında " kitabını okumak istiyorum ( tabi evdeki afacan izin verirse ) . Okumak ne güzel .Hiç okurken kandırılan ve kalbi kırılan insan görmedim.Bazen , yanında  sessizce yoldaş olan dostların verdiği tadı hiç bir şey vermiyor. Kahvemi böylesi dostların şerefine kaldırıyorum...