İçimde Yapraklar Döküldü

Bu foroğrafın sonundaki ışığa doğru gitmek istiyorum. Yakın dönem de hayallerim iki ayrı hüsranla sonuçlandı . İlkinde  yaşadığım şok daha hafifti çünkü çok minikti.Varlığını anlayıp , fikrine  alışmaya çalıştığım dönem de usulca veda  edip gitmişti bedenimden. İkincisi ise günlerce gümbür gümbür "ben geliyorum"dedi. Belirtilerin hepsini  dolu dolu yaşattı. İlk kendini sakladı testte çıkmadı. Sonrasında fikrini değiştirip testte kendini gösterdi. Gördüğüme inanamayıp kan testi içip koştum hastaneye.Kanı verdim başladım beklemeye , iki saat oldu günler , haftalar sanki.
Hani hevesle  beklerken tüm aksilikler olacak ya , oldu gerçekten ve labaratuvarın bilgisayar sistemi çöktü ve  sonucu almam ertesi güne kaldı.Gecikmeli olsa da sonuçla birlikte yüzümüz güldü yeniden. Bulantılar , uyku halleri , hem aç olmak hem tiksinip yiyememek arasında  günler geçmeye başlamıştı ki  her zaman ki nişan geldi ve doktorum sadece dinlenmemi söyledi. Ardından hap takviyesi yetmeyince  iğneli dönemimiz  başladı.Progesteron takviyesi için iğne vurulup kıpırdamadan  yattım iki hafta. Tuvaletim gelmesin diye dua eder olmuştum neredeyse...
Aksilikler aksilikler ve aksilikler. Şeker seviyemin yüksek olması , progesteron seviyemin düşük olması  derken hayatımıza katılması dört  gözle beklenen minik dayanamadı bu kadar sıkıntıya.Sıkıntıdan kaynaklı sık sık yapılan doktor kontrolümüzde  kalp atışlarını alamadık. Sevgili doktorum  emin olmak için , biraz  bekledi ve yeniden baktı ama yine yoktu beklenen kalp atışlarından bir ses. Gümbür  gümbür  belirtileryile gelip usulca çekip gitmişti hayatımızdan....

İlk düşük yıkmamıştı bu kadar beni. Bir kaç ay sonra yeniden hamile kalmanın verdiği sevinç ve umutla fazla bağlandım ona. Yağız 'ın sürekli kardeş sayıklaması ve iki yıldır tedavi ile geçen sürecin ardından arka arkaya iki kez mucizeyi yakalamış olmak da beni umutlandırmıştı. Bu sefer sağlıklı olacak ve doğacak fikrini empoze  ettim kendime. Fazla  alıştırmışım bu fikri  kendime.Kalp atışlarını alamayınca içimde  inanılmaz fırtınalar koptu. İnanmak inanmamak , ummak ummamak neydi yaşadığım süreç anlayamadım. İstediğim sadece  ikinci kez  anne olmak ve  Yağız'a bir kardeş dünyaya  getirmekti. Ne kadar basit oysa. dünyanın dengesi bu değil mi ? Birileri dakika başı doğarken birileri hayata veda ediyor. Ben de bu döngünün  parçasıysam eğer neden beceremiyorum diye küstüm kendime.Sanki benim elimde. Elimde  değil ama Yağız oğlan nasıl doğdu bu neden doğmuyor diye tükendim düşünmekten....

İnsan yokluğun fikrine de  çabuk alışıyor , her ne kadar içindeki isyan beni  esir  alsa da. Medipol hastanesinde sevgli kadın doğum doktorum  Op. Dr. Senem Beden  bana inanılmaz  sabırlı davrandı. Başka bir doktor olsa kesinlikle bu kadar ilgilenmez ve sakinleştirmeye çalışmazdı. Anestezi fobimden dolayı operasyonu lokal yapmaya karar verdi. Ama Yağız 'dan evvel yaşadığım zorunlu kürtaj da doktor uyuşturmadan müdahale ettiği için inanılmaz bir  acı yaşamıştım. O acının hafızamda taze olmasından dolayı o acıya benzer ağrı ve acı yaşayacağım diye hepten kötü bir  psikolojiye büründüm.Sinem hanım yine sabırlı davrandı ve sakinleşmemi bekledi. Doğumhane de  beni nasıl sakinleştireceklerini bilemediler. En son eşimin yanımda kalmasına razı oldular. Ellerimi sım sıkı tutup , yaşadığım anların hemen biteceğini söyleyen bir eş ve  hiç canımı yakmayacağını söyleyen sabır taşı doktorumun eşliğinde  bebeğime veda ettim.

Gerçekten de doktorum Sinem hanım o kadar ustaca işini yaptı ki ilk tecrübemin aksine hiç bir şey hissetmedim. Doktorumun usta elleri ile acı tecrübemi unuttum . Kendisine ömür boyu minnettar olacağım. Hem bana inanılmaz  sabır , anlayış gösterdiği için hem de mesleğindeki ustalığından dolayı. Şimdi kendimi onun ustalığına bıraktım ve ona güvenerek sabırla bekleyeceğim. "İkinci bebeğini kucağına vereceğim " dedi ve ben bu söze  gerçekten çok inandım...




14 yorum:

  1. ne yazacagımı bilemedim canım..ama rabbım zaten vermıs bır cocuk mutlaka 2. bebegınde bır vaktı zamanı vardır
    bol dua kendını hıc yıpratma..

    YanıtlaSil
  2. Allah sabırlar versin. Bir arkadaşım da ikinci çocuğunda benzer sorunlar yaşamıştı ama atlattı herşeyi ve sağlıklı bir evladı oldu. Umarim sen de bir an önce alırsın bebeğini kucağına...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallahh bizde aynı sevinci yaşarız...
      Çok teşekkür ederim desteğin için :)

      Sil
  3. Kardeşim de ilk bebeğinden önce düşük yapmıştı. Bizim ailecek tesellimiz bi eksikliği var ki gelmedi şeklindeydi. Yani sağlıksız ya da yarım bir çocuk olacağına hiç olmasın mantığındayız biz. Size de çok geçmiş olsun. İnşallah dilekleriniz gerçekleşir.

    YanıtlaSil
  4. Canım benim, veren de Allah alan da... Ama inanıyorum ki sevgili Rabbim Yağıza bir kardeş verecektir, ki zamanını O bilir, sabır tatlım, sabır....

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. inşallah dediğin gibi olur , iki yıldır sabrediyorum içimde azcık birazcık ufacıkçık bir sabır kaldı ,tükenmeden gelse çok güzel olacak :))

      Sil
  5. ilknurum kardeşim canım sırdaşım arkadaşım ve de malesef kaderdaşım:(
    çok seviyorum seni ben hep diyorum yine söylüyorum istiyoruz ve allahın izniyle de olacak sende inan lütfen
    olduğu zamnda ipler bizim elimizde olacak popolarına gelecek şaplaklardan haberi yoklar:)
    kendine iyi bak ve zamna bırak.öperim

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Bigom o gün gelsin bir senin yaramazın poposuna bir benim yaramazın poposuna dokunacağım kıyıp davuramam ki ..Ama bak ısırabilirim tatlı tatlı :))))

      Sil
  6. Üzücü ama hayat böyle be güzelim. Hep ''neden ben?'' soruları ile geçiyor. Umarım bu sıkıntıları unutturacak mutluluğu en kısa zamanda yaşarsın.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah en kısa zamanda yaşarım.Yağız'ın sabırsızlığı beni daha çok tüketiyor bu süreçte :(

      Sil
  7. Bu gidiş benide çok sarstı..yeni geliş yeni umutlar..beklemedeyim hayırlı zamanda

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. inşallahh o gün gelecek ve gün be gün büyüyecek :(

      Sil