DÜŞLERİMDEN İNCİLER

" anne  bugün okula geç gitmeye kayay veydim. Çünkü Bay Beceyikliyi izleyeceğim " . Bay Becerikli baya becerikliymiş .Okul aşığı bir çocuğu okula beş on dakika geç  gönderebildiğine  göre...

Bay Becerikli , Kaptan Tsubasa ve Penguenler severek izlediği çocuk programları. Büyüdükçe zevkleri değişiyor. Onun zevklerine  ayak uydurmak da  bize  düşüyor. İzlediği programlar da neler olduğunu ve çocuğun ruhsal gelişimine uygun olup olmadığını anlamak için de  anne-oğul beraber izliyoruz. Gerçi Yağız  pür dikkat sevdiği programı izlerken ben de  hayran hayran Yağız oğlanı izliyorum.Annelik böyle bir şey olsa gerek...
Uzun bir süre  dinlenmemin gerektiği dönem de  yokluğumdan istifade  bilgisayara sardı.
Benimle oyun oynayamadığına  üzüldüğü için bilgisayar da oyun oynamasına izin verdim. İyi bir şey yapmadığımı  bildiğim halde göz yumdum. Yağız oğlan puzzle ile   başlayıp , balon patlatmacayla coşup Angry Birds ile nihayete ulaştı. Tabiki bu oyunları ona babası açtı. Her geçen gün bağımlılık olayı arttı.Her ne kadar bilgisayar da oyun oynama saatleri olsa da küçük bey geri kalan zamanını saat saymakla geçirdi " anne bilgikayayda oyun oynamama ne kaday kaldı " diyerek , aklında sürekli oyun olduğunu dolu dolu hissettirdi...
Ayaklanmamla birlikte Yağız oğlanın hem kardeş hayali hem de bilgisayar da oyun oynama saatleri suya düştü. Kardeşinin henüz  doğomayacağı fikrini kabul etmese de ,bilgisayarın bozulduğu  fikrine çabuk alıştı.

Okuldan gelir gelmez " anne ne kaday var bilgikayay oynamama " dedi. Ben büyük bir zevkle " aa  bilgisayar hasta olmuş ,bozuldu onu tamire  gönderdik " dedim. Önce  şok oldu  " çabuk geliy demi anne " dedi. Sonra üzgün üzgün odasına gitti. Ardından eli mahkum oyuncakları ile barıştı. İlk günün şokunu atlatır atlatmaz  , eski rutin oyuncak oynama dünyasına geri döndü. Bu halinden çok memnunum. Her ne kadar isteyerek de olmasa benim yüzümden alışmıştı bilgisayarda oyun oynamaya. Neyse ki bulduğumuz çözüm yolu ile bağımlı olmasını bir süre  daha ertelemiş olduk. Ne yazık ki ilerde engel olmaya çalışsak da teknoloji çağında  yaşadığımız için o bağımlığın içine hapsolacak.O güne kadar oyuncaklarıyla hayal dünyasını yeteri kadar besleyebiliriz inşallah...

Şimdi Yağız okuldan gelmeden bilgisayarı kaldırıyoruz ve uyuyana kadar çıkarmıyoruz. Bu bizim için de  ekstra iyi oldu. Uzun süre  yatmak zorunda kalınca  oyalanmak için sürekli internete  girdim . Bilgisayarda zaman su gibi akıp geçiyordu.Neyse ki ayaklandım ve internette geçirdiğim zamanlara kısatlama getirdim.
 Şimdi ortalarda  görünmeyen bilgisayar ile sözlü iletişim ve paylaşım çağımıza  geri döndük. Ben mutlu , babası mutlu ,Yağız oğlan mutlu , belki bir gün akrdeşi olursa o da mutlu olur. Belli mi olur ?