Umutlarımın Yeni Bekçisi

Ruhumun dinginliğe ihtiyacı varmış meğersem. Yıpratıcı geçen hamilelik süreçleri sonrasında kendi kendimi yemekle uğraştım. Böylesi durumlarda nedense insan hep kendini suçluyor. Ben de üstüme düşen vazifeyi layıkıyla yerine getirip kendimi suçladım , cezalandırdım ve hırsımı alamadım. Bu nasıl hırsmış böyle onu da anlamış değilim ya, neyse...


Kafamı değıtmak için sürekli arayışlar içerisindeyim.
Cam süsleme kursu hızımı kesmiyor olmalı ki kendime yeni hobiler edinmek için başka kollara savruldum.
Bugünler de ilgilimi takı ve takı malzemeleri çekiyor. Taktım çantamı koluma düştüm Eminönü yollarına.Aradım taradım ,dolaştım talan ettim ve çantalar dolusu malzeme ile döndüm evime. Karga burunu tutmayı bilmezdim şimdi kıvırma ustası oldum. Bu kadar kısa zamanda bu kadar hızlı ilerleyeceğimi düşünmüyordum. Gerçi hemen kurs araştırıp kendime bir de kurs buldum. İlim öğrenip de yaparsam daha başarılı olurum elbette...

Şimdiler de kuş gibi hafiflemiş durumdayım. Sürekli gün sayıp doktorun bize verdiği zamanın geçmesini beklemek yerine ,boncukların dünyasında kayboluyorum. Akşamları elime o sevimli aletleri alıp takı yapmaya başlayınca içime bir huzur doluyor adeta....

Bazen istesek de istemesek de yaşadıklarımız üzerimizde kalıcı izler bırakıyor. Hayatın yükünü taşımak zaten yeteri kadar külfetli iken birde plansız programsız eklenen yeni engeller ile düşüyoruz dipsiz kuyulara .Anladım ki böylesi durumlardan kurtulmanın en güzel yolu tutunacak yeni bir dal bulmakmış. Eskiden olsa hırçınlaşıp , agresifleşirdim.Ön yargılı ve dik başlı olurdum. Batardı herkesin lafı sözü ve dünyevi olaylar. Öğreniyorum yavaş yavaş sükunet içinde bu durumları kaldırmayı. Neyse ki geç oluyor ama güç olmuyor. Hırçınlığın kime faydası olmuş ki bana olsun...

Çevir ,kıvır  birleştir , tak takıştır derken geçiyor günler. Ne güzel bir uğraşmış bu , beni benim düşüncelerimden uzaklaştıran ve  pamuk şekeri kıvamında hissettiren...
Bu güzel uğraşıma birde  sayfa açtım.Azcık bana hissettirdiklerinden dolayı onu şımartayım istedim.Eh az buz değil bana verdiği rahatlık.Hoş bir bebeğin kokusunun yerini tutamaz ama en azından o dünya güzelini kucağıma alacağım güne kadar vereceği huzur yeter...


Eh burası düşlerimin incileri olduğuna göre   Karnaval Takı 'da umutlarımın bekçisi olsun... Şimdi umutlarımı boncukların arasına serpiştiriyorum.Zaman ekip hobi biçiyorum. Biçtiklerimi renk renk derliyorum.Günü geldiğinde o renkler bana dünyanın en güzel gökkuşağını sunacak sanki. Sanki mi dedim evet evet sanki dedim.Kısmetten öteye köy yokmuş çünkü....



İşte umutlarımın bekçisi...http://karnavalltaki.blogspot.com/

1 yorum:

  1. Aaaa??? :)))
    Son postunda ''dinlenmek zorunda oluşum'' demişsin ya, panikle alt postlara indim. Hasta falan oldun sandım İlknurcum yaa..
    Ohh. Değilmiş ve güzel bir haber varmış meğerse..
    Hayırlı uğurlu olsun inşallah.
    Sevgiler...

    YanıtlaSil