Mektubunuz Var...

Merhaba minik oğlum,

12.11.2010 u yaşadığımız bugünlerde 21.ayını doldurmuş bulunuyorsun.Öncelikle 21 ay boyunca beni bu kadar çok mutlu ettiğin ve bana evlat sevgisini yaşattığın için teşekkür ederim.Canım oğlum hızla büyümeğe devam ettiğin bu zaman zarfında ne kadar tatlı , oldukça akıllı , arada kurnaz , öğrenmeye ve öğrendiğini kullanmaya hevesli , her çocuk gibi yemek yeme konusunda sıkıntılı ama sevdiği şeyleri yemek konusunda iştahlı , oyuna düşkün , helikopter ve uçak meraklısı ve her çocuk gibi hani büyükler nasıl derler , dilimin ucunda ama söylesem mi söylemesem mi konusunda kararsız olduğum ,kırılmayacağını düşündüğüm için gönül rahatlığıyla söyleyebileceğim bir küçük özelliğin daha var . Laf aramızda azcık ama minicik yaramazlık huyumuzda var , zannedersem. Ama yinede çok tatlısın anneciğim.
Seninle çok özel anları paylaştığımızı biliyorum ve bu özel anları ilerde hatırlayamayacağın için bu satırları yazıyorum.Hiç birimiz bu aylarımızı hatırlamıyoruz.Senin de hatırlamaman normal olacak tabiki...Uzun lafın kısası , kısaca bir günümüzü özetleyecek olursam eğer , sabah 09:00 sularında " anne " sesi ile tatlı uykumdan uyanıyorum.Yağızım keyfin yerindeyse pıtır pıtır koşarak geliyorsun ve yatağımın başucundan suratıma dokunuyorsun.Eğer canın şımartılmak istiyor veya keyifsizsen eğer yatağından sesleniyorsun " anneee, annee, annee ". O zaman anlıyorum ki , oğlum beni istiyor.Kalkıyorum ve yanına geliyorum , bebeğimi alıyorum ve uyumaya benim yatağımda devam ediyorum.Uyumak mecazi anlamda tabiki..Yağız 'cığımı gıdıklama operasyonundan sonra , keyfini yerine getiriyorum.Arada uyuyor numarası yapıyorum, şımarık oğlum hemen beni öpmeye başlıyor.Öpüyorsun ki annen dayanamasın ve yataktan kalksın.Güne seninle böyle güzel başlıyorum bebeğim.
Bana kahvaltıda eşlik ettiğin için teşekkürler.Sayende yarım saatlik kahvaltıyı 1,5 saatte yapıyoruz.İnatçı keçim benim , çiğnememek için ağzında çevir çevir dur.Ama yinede keyifli.Baş köşeye oturuyorsun masada ; zeytinlerin elinde, patatesin ağzında biter mi bu kahvaltı be oğlum...Biter biterr...Peppee başladı mı bitiyor...Günümüz güzel başlamış değil mi oğlum ?...Çok şanslıyım ki şuan her haline tanık olabiliyor, bir çok şeyi seninle paylaşabiliyorum. Eee bu kadar keyif yeter , annenin evde yapması gereken sorumlulukları var , izin verdiğin doğrultuda yapmaya çalışıyorum.O arada hafif gerginlikler yaşayabiliyoruz.Sabırsızlığın yüzünden oluyor bunlar tabiki...Eyvahh elimi çekiştiren biri var , oyun vaktii. Saatler birbirini kovalıyor öğünlerde bu tempoda birbirini kovalamakla meşgul."Yavaş koş be oğlumm" o hızla çadırına girerken canını acıtacaksın, diye ödüm kopuyor.Yemekten kaçan biri var, yoksa cadıra mı saklanmış ; evet evet çadırda kaçak var.Tamam şimdi buldum ' YAĞIZ ' bu...İşte böylee, elimden geldiğince sana özetlemek istedim.Tabi arada kapı çalmasını , tuvaletini yapmanı ve diğer olayları atladım sanmayasın.Aman telefon çalmaya görsün , kıyamet kopuyor " baba " , " baba, baba " " alluu " , senden fırsat bulursam açabiliyorum yada hoparlörü açıyorum ortak konuşuyoruz.Kapının çalmasıda sende aynı heyecanı uyandırıyor.Peki ya gelenin ardından ağlamak ne demek oluyor? Yoksa bizden sıkıldın mı , şimdiden sana yetemiyor muyuz, yoksa ilerde bizden öncelikli tercihlerin mi olacak ? ( tabikii olacak , bu işin şaka kısmı ) Ama şimdiden seni paylaşmak istemiyoruz.Şuan kapıyı bir çalan pişman , bir de çalmayan.Şöyle açıklamam doğru olacak, seni özledikleri için geliyorlar ama giderlerken ağlağın için gelmek istemiyorlar.Gelmemeye çalışıyorlar ama o kadar tatlısın ki çekim gücün sayesinde dayanamayıp geliyorlar.Yani durum bundan ibaret , ama oğulcuğum ağlamak güzel değil.Bu huyunu unutturmak için uğraşıyorum.Bu ara azcık sevgi şımarığı olduğun için ipleri sıkmak zorundayız zaten.O yüzden azcık başbaşa kalacağız, bayram sonrası.Bu arada ipler bayramdan sonraya kaldı...Resimlerle ilerde hatırlayacağın bayram tatiline gidiyoruz.Eminim daha da sevgi şımarığı olarak döneceksin.Ne de olsa orada annanen , teyzen ve dayın var.Neyse nerden nereye geldik.Neyden bahsediyorduk , hatırladım senden ve günümüzden...Günlerin nasıl geçtiğini bilemiyorum ama senin nasıl hızla büyüdüğünü biliyorum.Bilmemek imkansız , hızla küçülen kıyafetlerin sayesinde büyüdüğünü gözden kaçırmak mümkün değil.En çokda sana yakıştığını düşündüğüm kıyafetlerinin kısalmasına üzülüyorum.Bi yerde de büyüdüğüne seviniyorum ; çünkü paylaştıklarımız artıyor ve daha keyifli anlar yaşıyoruz ve içimde dağ gibi sevgin büyüyor.Cansuyum , şekerparem sevgin içime sığmıyor desem inanırmısın ? İnan bence , annelik bambaşka bir duygu fırtınası.Hani zamanla aşklar biter derler ya , bu evlat aşkı için geçerli bir söylem değil.Gün geçtikçe evlat aşkı daha da büyüyor , çağlıyor adeta...Gözlerinin içine her baktığımda bir orman misali büyüyor aşkım.Hani benim için özelsin ya , şunu bilesin bütün çocuklar anneleri için özeldir.Tüm annelerin bu duyguyu yaşadığına eminim.Babaların duygularına tercümanlık edemem ama bir çok annenin duygusuna tercümanlık yapabilirim, yada yapabileceğimi düşünüyorum.
21 ay gibi bir sürede çok şeyler paylaştık ve ömürümüz yettikçe de paylaşmaya devam edeceğiz.Önümüzde uzun bir yol var.Bu yolda karşılıklı olarak çok şeyler öğreneceğiz .Öğrenirkende sana çok şeyler öğreteceğiz.Zaman ilerledikçe yalnızca anne babaların öğretmen olmadığını anlayacaksın ve yeni eğitmenler de bizlere katılacak ve yolumuza onlarla devam edeceğiz.Öğrenmekle bezeli bu yolda , çok yorulacağız , emek harcayacağız , acı çekeceğiz , bazen üzülüp bazen de sevineceğiz.Ama hep önümüz geleceğe ve aydınlığa dönük olacak.Hem ilim öğreneceksin hemde ahlak.Anne babana hayırlı bir evlat olmanın dışında , vatanına milletinede faydalı bir genç olmalısın.Bunun içinde çok okumalı ve çok çalışmalısın.İşte canım oğlum bu zorlu yolda ben ve baban hep yanında olacağız.Kah güleceğiz , kah ağlayacağız ama birbirimizin elini hiç bırakmayacağız.Her düştüğümüzde tekrar kalkacağız ve tekrar tekrar deneyeceğiz ve kaldığımız yerden devam etmeye gayret edeceğiz.Biz anneliği , babalığı öğrenirken , sende hayatı öğreneceksin.Ama bunları sevgimizden aldığımız güçle yapacağız. Şunu bilmelisin ki ne olursa olsun sen bizim oğlumuzsun ve biz seninle her koşulda grur duyuyor olacağız.Çünkü sen bizim canımızsın..Seni her zaman çok seveceğiz bebeğim...Umarım bu yazdıklarım , ilerde sana yol gösterir ve senin için neler hissettiğimizi anlamanda yardımcı olur.Mutluluk , huzur ve sağlık seninle olsun bitanem...
Seni çok seven annen

0 Response to "Mektubunuz Var..."

Yorum Gönder