Bu hafta ve Queen( Don't stop me now )
Bir haftayı daha geride bıraktım.Suskun ve kendime dönük geçirdim bu haftayı.Hayat devam ediyor ve akışa uymak lazım...
Bıcırık oğlumun dili iyiden iyiye çözüldü.Kurduğu cümleler ile bizi kahkahalara boğarken , emirvari tavırları ile "ne oluyor " dedirtiyor.Ama benim kuzum diye demiyorum ,pek bir tatlı oldu bugünlerde.Ayıptır söylemesi azıcık kilo da aldı ve gamzeleri daha bir belirginleşti.Sürekli güldürüyorum , yüzünde güller açsın diye.Öpmeye doyamıyorum o çukurcuklarını ama beyfendi " annii yeter olur , kakin ol " diyerek müdahale ediyor.Duruma müdahale etmeyi de öğrendi..
Kötü bir huy kazandım ,özellikle Van depreminden sonra.Yaptığımın yanlış olduğunu biliyorum ama korkularıma engel olamıyorum.
Genelde geceleri ikiye veya üçe kadar ders çalışıyorum .Dersim bitinceye kadar Yağız kendi yatağında yatıyor ama ne zaman , ben yatmak için yatağa yöneliyorum ,işte o zaman hatalarım başlıyor.Kuzumu yatağından alıp kendi yatağıma götürüyorum.Sanki deprem olursa "ona yetişemem ,uyuyakalırım " diye , saplantılarım oluşmaya başladı.Özellikle farklı odalardaki çocuklarını kurtaramayan aileleri gördükçe bu korkum ortaya çıktı.Geceleri yanımda ,kolumun altında olsun istiyorum...
Bu duruma o kadar çok alıştık ki ,Yağız'sız uyuyamaz olduk hatta babasıyla kavga bile ediyoruz.Senin kolunda yatacak , benim kolumda yatacak, kavgası...Bıraksak sabaha kadar kendi yatağında yatacak ama buna izin vermeyen kötü polisler olduk...
Gerçi beyfendi halinden memnun , anne babada memnun, sorun yok demektir..Buda bizim avuntumuz ve benim psikolojimin savunma mekanizması olsa gerek...
Deprem ve sonrasındaki acılar devam ediyor.Soğuk , yalnızlık ve geride bıraktıkları ile onlar hayata tutunmaya çalışırlarken, bizler sıcak evlerimizde "ya bizi de bulursa " diye , endişelenip felaket senaryoları üretiyoruz.Ben de o senaristlerden biri olarak , geceleri saçmalıyorum resmen .Oysa Van 'daki deprem gündüz vurmuştu , oradaki masumları...
Bu kuruntular dahilinde ve içimizdeki vurgunlar ile haftayı kovaladık.Önümüzdeki günler neler getirecek bilinmez ama güzel günler görmek adına umutlarımı yeşertiyorum...
Sadece dinlesek ve hayallere mi dalsak acaba ?
Bu şekilde nereye kadar yaşayabilirsin canım korkularla yaşamak çok zordur:(
YanıtlaSilBenim kızım ne zaman konuşacak ama yaa varsa yoksa baba, mama, dede hatta anneyi zorla söyletiyorum yani:((
Iyi yapmıyorsun ilknur .oğlanı aramızda yatira yatira 8yaşına dek paçayı kurtaramadik .pek nazlı sazlı bir tip oldu:-)
YanıtlaSilKorkunun ecele faydası yok derler.boşuna yıpratma kendini.
Demek 3 saat ders basindasin ben daha baslamadim neredeyse,alkış bana :-D
merhaba ilknur,
YanıtlaSilseninkisi korkudan benimkisi paronoyaklaşmaktan aldım 1,5 yaşına kadar kuzu kuzu kendi yatağında yatan çocuğu yanıma şimdi 5 yaşında çoğunlukla bizle yatıyor.Askere gidene kadar yatacak değiller ya! hem anne baba yanında yatan çocuk kendini güvende hissettiği için daha ılımlı ve uyumlu oluyor.ekoller değişti artık "yok efendim çocuk ağlar ağlar susar" aman bırakın yatağında birde karanlıka uyusun diyen ekoller geride kaldı.çünkü farkettiler ki o çocuklar faha hırçın ve güvensiz!!!! sen iç güdülerine güven eğer oğullcuk mutluysa sorun yok önemli olan onun mutluluğu....
hoşçakal...
Van depreminden sonra bu tür korkular birçoğumuzu sardı ama kendimize eziyet etmeninde anlamı yok.dua edelim Allah böyle felaketler bir daha yaşamasın ne ülkemiz ne de başka ülkelerin insanları..Selametle kalın sevgiler.
YanıtlaSilben bu yazıda kocamı gördüm :)ben ayrı odada yatıralım dedikçe inat ediyor bi ara izin verdi havalar soğudu üşür bahanesi ile yine yanımıza aldık daha doğrusu ben kabul etmek zorunda kaldım :)
YanıtlaSilbence ayrı oda olmaları daha doğru ama senin durumunu geçici görüyorum
ilknur o bende de oldu.Yanıma almıyorum ama allah korusun olursa ne yaparım nasıl yetişebilrim ikisine birden diye düşünüp duruyorum.Sonra rabbim sana emanetler deyip yatıyorum...
YanıtlaSilben deprem değil de yaşadığım son olaydan sonra çok üzerine düşüyorum hatta annem kızıyor "sakına göze çöp batar "diye ama elimde değil iyiki ar eyip sarılıyorum ona.Birde bende guatr çıktı çevremde bu rahatsızlıktan dolayı çocuğu olmayanları duydukca benim için varsa yoksa mert oldu.Bazen korkuyorum bu durumdan umarım benimkide seninki de geçicidir yoksa böylesi de zor çünkü hep kafanda kuruyosun:(
YanıtlaSilBir ara ben de pek bir fenaydım annemin sözü ile kendimi sakinleştirmeye çalışıyorum artık " Ne kadar çok korkarsan o kadar çabuk başına gelir" diyerek sindirdi beni.Odalarındalar ama tetikte yatıyorum resmen Allah korusun evlatlarımızı..
YanıtlaSilAkıl küpüm sezobigo:-)
YanıtlaSilGuatr olup 4çocuk doğuran yengem bilime ters bi kadın mı şincik ,abuk subuk düşünüp durma hadi bakem:-)
Akıl küpüm sezobigo:-)
YanıtlaSilGuatr olup 4çocuk doğuran yengem bilime ters bi kadın mı şincik ,abuk subuk düşünüp durma hadi bakem:-)
yerim ben o kakin ol diyen dilleri yaa
YanıtlaSilVan depremi ve uzun süre devam eden, hatta hala devam etmekte olan görüntüler hepimizi bir şekilde etkiledi İlknurcuğum.
YanıtlaSilBazen ben de sabaha çıkar mıyız acaba diye düşünmeden edemiyorum..
Hepsi geçecek ama, rahat ol..Rahat olmaya çalışalım. Bir an önce yok edelim bu psikolojiyı...
Sevgilerimle...
Ben kızımın delisiyim , zamanla aşarım belki :(
YanıtlaSilYakında çözülür dili ,kız çocukalrı daha erken konuşuyor.Yağız 3 yaşına geldi ancak çözüldü dili...Zevki yeni çıkıyor canım benim ....
Sevgi sonumuz seninkine benzeyecek, sekiz mi olur dokuz mu yada yakında ayrılır mı bilemem ama bizimle uyuyor.Hoş şikayetçi değiliz ,üstümüzü açmasa ballı kaymak olacak..
YanıtlaSilKuzum yardımcı kitapsız ons aatte çalışsam nato kafa nato mermerim galiba.Unuttum çoğunu :(((((((((((
Tuba Anıl ; ben kendim yanıma aldığım için vallahi şikayetim yok hatta öyle güzel sarılıyor ki mest oluyorum.babsıyla atışıyoruz sürekli sana sarılacak bana sarılacak diye...Bizim kide 2,5 yaşına kadar kendi yatağında uyudu şimdi geliyor yanımıza...
YanıtlaSilKeyifli oluyor ne yalan söyleyeyim :)
Elif Hatice , dediğin doğru ama şuan yapamıyorum galiba.her gün bu akşam yapacağım diyorum ama olmuyor.Bakalım zamanla geçer inşallah...sevgilerimle
YanıtlaSilŞerifem ayrı odası var ,bilinci de var ama öyle koyun koyuna uyumanın zevkide bambaşka.Yarın büyüyecek eller yatacak koynunda bari ben dooyayım önce minnoşuma..Sonra istesem de yatmaz :((
YanıtlaSilBigom geçer zamanla..kendini yıpratma sakın..Arada böyle zamanlarımız oluyor.Ayrıca guatr takılacak bir rahatsızlık değil..Arkadaşımın tiroid bezini aldılar , sonra doktor kontrolünde hamile kaldı ve sağlıkla dünyaya getirdi...Sonuçta bu hormalarınla ilgili onu düzenleyen ilaçlar varken ,üzülme sakın...
YanıtlaSilAylinciğim korkulan başa gelirmiş derler ama bu yaşanılanlardan sonrada azıcık korkumuzun olması normal...
YanıtlaSilHele ki sizde yeni deprem atlattınız..İnşallah bu korkularımız zamanla hafifler canım , annelik zor zanaatmış ::(
Sitarem bilimin olayım seninn , şeker yorumcu :)))))
YanıtlaSilGülümseciğim hiç hayır demez, sevgi pıtırcığı bu ,hatta sevdiğini söyle hemen sana aşık olur :)
YanıtlaSilZeugmam ,korkuların üstüne gitmek lazım ama nedense b konuda yapamıyorum şimdilik...
YanıtlaSilSon yaşanılanalr ve sonrası toplum oalrak hepimizin psikolojisini bozdu resmen...Umarım çabuk toparlanırız ...
Sevilaycığım iyisi mi bu psikolojiden uzaklaşalım biz, bu halimizin zararı çok.Yıpranıyoruz ..Anne olunca kafada ne üretileceği belli olmuyor işte...
YanıtlaSilKaderin önüne istesek degeçemeyiz oysa..
Valla korkunu anliyorum ama sizin yataga cok alistirma derim. Naparsin sonra.
YanıtlaSilDidemciğim onu bilmem ama ben ona çok alıştım .Asıl onu ne yapacağım bilemiyorum :)
YanıtlaSil