Anılara Yolculuk

Zaman zaman maziye  gidesim gelir.Zihnimin arka odalarında beni bekleyen anıları çok tozlandırmamak lazım. Bir dönem zirvedeydiler şimdi ise sadece karanlık odada bekleşiyorlar "bir gün hatırlanacak mıyız " diye. Huyum kurusun çok gel gitlerim olur ,bu sayede bekleşenleri pek bekletmemiş oluyorum. Tekerleme gibi oldu galiba...
Gençlik demek kanın deli akması demek gerçekten. Boş laf değil, aklına eseni yaparsın hatta her şey yapabileceğini sanırsın.Ben de öyleydim işte .Bu fotoğraftan neler çıkacak diye bende  meraklandım gerçekten...

Ankara'nın puslu ve yağmurlu bir gününde telefonum çaldı.Arkadaşım iş için Konya'ya gideceğini ama yalnız gitmek istemediğini söyledi. Gitsem mi gitmesem mi derken , gidip o diyarı görmek adına düştüm yollara.
Şirket arabası kaza  yaptığı için şirketin kiraladığı araçla çıktık yola  ( acemi şöför arkadaşım oluyor ) .

Konya'ya gidiyoruz ama kiralık arabanın radyosu bozuk ve iş bizim çatlak detone ve dinleyeni fersah fersah kaçırtacak sesimize düştü. Hem güldük hem söyledik sonunda vardık Konya'ya , otel aramadan evvel koştuk Selçuk Ün. kampüsüne , haftasonu için çalışacak tattırımcı gençler bulmaya. Gençlik işte , kanı deli akıyor dedik ya , rastladık öylesi bir  kaç gence ve hızla eğitim verdik.Vakit nasıl geçti nasıl akşam oldu anlamadık.Kalacak yer  ayarlamak için başladık otel araştırmaya .İtiraf ediyorum azcık tırsaraktan yaklaştık otellere.İki bayan yirmili yaşlarda iş için gelmiş ve kalacak otel arıyor yer Konya.

Sema Otel bize önerilen oteller içerisinden  bize yıldız çaktı ve vardık kapısına. Odaya bir geçişimiz vardı ,korku ve kesin takip ediliyoruz mantığıyla ,girer girmez  kapıyı kilitledik ve gardımızı aldık. Yorgun olmasak uyumayacak , nöbet tutacaktık. Gece ilerledikçe ve kimsenin kapımızı zorlamadığını gördükçe rahatladık ve halimize  gülmeye başladık. Şu Türk filmleri yok mu , beynimizde  öyle yer  etmiş ki devir değişse bile hala oradaki kurgular  başımıza  gelecek sanıyoruz.Bizim hikayemiz de öyle işte. Neyse ki biz filmin başrol oyuncusu olmadığımız için geceyi olaysız atlattık.Odamızdan alnımızın akı ile çıktık.

Otel bulma kaygısından dolayı o kadar meşgul olmuşuz ki aç olduğumuzu bile farketmemişiz.Gece oda da rahatladıkça mideden sesler senfoni orkestrası kurmaya başladı.karşılıklı midelerimiz ritim tutuyordu. Oda da bulunan katalogdan kahvaltı saatine bakıp ,saatlerimizi ona göre kurduk.Rahatladıysak o saatte resepsiyonu arayıp yemek soracak kadar rahatlamadık.Tehlike hala devam ediyordu...

Eğlenceli bir gezi oldu bizimiçin , böyle kısa  geçtiğime bakmayın ,kendime saklaığım çok eğlenceli anılar da yaşadık.
Konya'ya gidip etli ekmek yememek olmaz hele ki Mevlana'ya uğramamak hiç olmaz. Mevlana'yı ziyaret edip ,onun anısına ve öğütlerine hürmeten fotoğraftaki kupayı aldım(K) .Anısı büyüktür  bu kupanın bizde...
Konya- Alaaddin Tepesi


Yediğimiz içtiğimiz bizim olsun bir önceki gecenin acısını çıkardık ,çalışanları denetleyip düştük Ankara yoluna. Allahım o nasıl yağmurdur öyle ! Sanki biri hortumla arabaya tazzikli su sıkıyor. Yani başa geri döndük. Akşam vakti Konya-Ankara otoyolunda arabada iki genç bayan yalnız gidiyor. Uzun farlar bir anda bozuldu ; benzin bitmek üzere ve silecekler imdadımıza yetişemiyor bir türlü. Vallahi de billahi de hatim indirdim.Ayetel Kürsi 'yi kaç kez okudum anımsayamıyorum. Yanımızdan geçen kamyonlar yağmur sularını bir fışkırtıyordu bizim kiralık oto savruluyordu. Savrulurken benden yükselen çığlık " direksiyonu tutuyon dimi,sıkı tut " oluyordu. Yağmur ,karanlık ve kamyoncuları düşününce  giremedik her hangi bir benzinliğe. Sonunda bildik bir firmaya rast gelmeyince  girdik alalade bir benzinliğe. Şaka gibi yaşlı bir ihtiyar koştu geldi.Acayip iyi niyetliydi ,biz saftrikler sert görünmeye çalışarak karizma yapıp  ,kendimizi korumaya aldık. Amca farları sildi ,baya çamur kaplamış üzerlerini ,biz de  endişe dolu halimizle az  da olsa soluklandık. Kamyonların üstümüze üstümüze gelmediği bir kaç dakika geçirdik. Bu filmi de belasız atlataraktan bindik arabaya.Yine de benzinlikten öyle bir çıkışımız vardı ki sanırsınız Amerikan Korku filmindeki aylardır kimsenin uğramadığı kasabadan çıkıyoruz.
Yol kâh uzadı kâh kısaldı  ve eve ulaştık.

Türk sinemasına emek vermiş rahmetli usta yönetmenlerimiz ne filmler çekmiş gerçekten. Yani kırk yılda bir , iş maksatlı da olsa  geziye çıktık ama karşılaştığımız her  olay için kabus kurduk kafamızda , izlediğimiz filmlerin etkisiyle. Aklımıza  gelenin başımıza  gelmemiş olmasının verdiği huzurla olayları gece güvenli evimizde  düşünüp düşünüp güldük. Ne  deliydik yahu acemi şöför şehirlerarası yola çıkar mı hiç ? Hadi çıktı , bari araba tanıdık bildik olaydı .  En çok yolda kamyonlardan korktum.
Kupama her baktığımda o 2 günü tekrar tekrar yaşayıp saftirikliğimize ağız dolusu gülüyorum.Gençlik delilik gerçekten ve  gençlerin kanı deli akıyor ;  bir zamanlar bizim de öyle deli deli aktı ve yolunu bulup gitti...

6 yorum:

  1. Yazınızı okuyunca çocukluk arkadaşımla anımız aklıma geldi ve neredeyse ben de bloğuma aktaracağım. Geçmişe çok giderim, bunun için çalışmalara bile başladım. Öyle çok gidiyorum ki geçmişe, bugünümle ilgili plan kurmaz oluyorum. Anılar yine de unutulmuyorlar...

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anılar hatırlandıkça ne kadar yaşadığımızı anımsıyoruz. Geçmemiş gibi görülen senelerin nasıl geçtiği çıkıyor ortaya...

      Sil
  2. seviyorum senide yazılarını da ne kadar uzun yazarsan yaz hiç sıkılmadan okuyorum her yazında seni daha iyi tanıyor ve daha çok seviyorum

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şerife'm bu sefer baya uzun yazmışım ben de farkettim ama kısaltamadım ... Anılar kısalmıyormuş be gülüm :)
      Ben de seni çok seviyorum ,ayrıca bıdıklarını da çok seviyorum :)

      Sil
  3. Merhabalar,

    Kaleme alınmak suretiyle birileriyle paylaşılan anı anlatımlarını çok severim. İşte her bir insanın yaşamından ne hikayeler, ne romanlar yazılabilir değil mi?

    Çok keyifli bir anı anlatımıydı büyük bir zevk alarak okudum. Kaleminize ve yüreğinize sağlık ve mutluluklar dilerim.

    Selam ve dualarımla birlikte en Güzel'e emanet olun efendim, saygılarımla.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Anlatım tarzımı beğenmenize çoks evindim , güzel sözleriniz için teşekkür ederim...
      Hayırlı akşamlar dilerim,saygılarımla

      Sil