Zamane Çocukları Başka...


-Anne haydi kalk galiba karnım konuşuyor
- Yağız çok yorgunum , bugün bana süpriz yapıp kahvaltı hazırlar mısın oğlum ?
- Ne ben mi hazırlayacağım , ya elimi yakarsam .Hiç boşuna bekleme anne mutfak çocuklar için tehlikeli ...
****
Aldın mı cevabını İlknur hanım, nasıl da kullandı mutfak ve ocak konusunda yaptığın uyarıları.Zamane çocukları pek hoş doğrusu. Anne karnında kesinlikle boş durmuyorlar ,kullanma klavuzumuzu okuyorlar , ezber  edip doğuyorlar. 
"Bu durum hoşuma  gitmiyor mu ? "  iç sesim hemen hazırdan cevap veriyor.
"Gidiyor elbette , gitmez  olur mu ?" ve " Sus pus olup içine kapanık olacağına , lafını uygun yerde  söylediği hazır cevap olduğu için de bayılıyorum bu duruma  " diye de ekliyor  peşi sıra. İç sesim ile kendim arasında ki diyaloglar  uzayıp gidiyor ev ve ev işlerim arasında.Annelik zor  zanaat ne  de olsa...

Annelik çetin  anne sevgisi ondan çetin.Ev de  dil pabuç gibi, işine gelmeyince  hemen yaptığım uyarı aklına geliyor  ama söz konusu sokak olunca uyarılarım kulaklar arası yolculuğunu yapıp beynin gerekli lobuna ulaşmadan uçuyor havaya..İç sesimin  verecek cevabı olmuyor böylesi durumlarda , lâl oluyor anında...

Misal dün beyfendiye çanta bakarken kayboldu bir an da ." Evet evet "  kayboldu.Bildiğin kayıp.Yanımızdan bir kaç saniye içinde  ayrıldı ve kayıplara karıştı.Şok olduk ! Kos koacaman mağaza "çıkışa gittiyse  naparız  AVM 'de " dedi iç sesim ve o vakit karardı gözlerim.Anons edilecek lâl oldum sanki " hanfendi üzerinde  ne vardı ? " sorusu hava da kaldı. " hatırlamıyorum" dedim. Şuurum da karardı galiba. Neyse ki kasketi ve kareli şortu geldi aklıma. Anonsun ardından mağaza  görevlilerinden biri firari bıdığı buldu ve  getirdi. 
Gözleri kızarmış , korkmuş ve  şaşkın yanıma gelen Yağız'dan cevap hazırdı o an da " Anne  zaten yaptığım şeyden çok pişmanım üstüme gelme sakın " dedi ve gözlerimden yaşlar süzülürken duyduğum laf bir kez  daha şok etti beni.  Oysa  yanıma gelince koşup boynuma sarılacak sanmıştım , ya da  " anne çok korktum " falan diye  bekledim.Tabir yerindeyse  avcumu yaladım ve  ağzımın payını aldım.Gözlerimde ki yaş kurudu ,korkum ve paniğim yanıma kâr  kaldı."Böyle  durum da laf mı söylenir , sarılmak ve şükretmek varken" dedim içten içe. "Ne  zaman  böyle tepki verdim ? " diye devreye girdi iç sesim . Yağız'ı bırakıp verdiğim tepkileri sorguladım bir kaç saniye oracıkta. Acı acı güldüm sarılırken " ne  alem çocuk ona kızmayım diye vicdanıma  soktu çomağı" dedim sonunda  ve çantayı alıp son verdim sokak macerama ...
Ne  diyeyim zamane  çocuğu ne de olsa. Bazen " bir müsibet bin nasihattan yeğdir. "  pişmanlığını dile getirmesini kendime seçtim yaşadığım kötü tecrübeyi attım aklımın arka odasına ...



6 yorum:

  1. ooo kayboldu demek ve daha ağırıda verdiği cevap sani,heyy allahım ya bu bıdıklar çok fena ve bazen yetemez duygusu benliğimi ürkütüyor yalan yok.
    öperim o bilmişi:)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Çok fenalar Bigom çok , aynı korku bende de var :(

      Sil
  2. çok geçmiş olsun sadaka vermek lazım belaları defeder

    YanıtlaSil
  3. Aslında verdiğin nasihatleri bir bir yazıyor bir tarafa.
    Bir kulağından girip diğerinden çıkmıyor kesinlikle. Ve ona göre davranıyor. Yani yerine göre kullanıyor.
    AVM'de kaybolma olayını biraz bilerek yapmış, macera amaçlı. Peşine düşüp azıcık aramanı istemiş olabilir. Fakat epey pişman olmuş,hatta korkmuş, belli. Bir daha kesinlikle yapmayacaktır İlknurcum. İyi gidiyor durumu, müsterih ol.

    Yağız koskoca delikanlı oldu artık :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. İnşallah yapmaz Zeugmam inşallah. Yüreğim durdu sanki o an. Çıldırmama saniyeler kala çıktı karşıma.Umarım dediğin gibi ders olmuştur ona.
      Sağolasın canım ...

      Sil