DÜŞLERİMDEN İNCİLER

Dünyanın Bütün Çiçekleri
Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum
Bütün çiçeklerini getirin buraya,
Öğrencilerimi getirin, getirin buraya,
Kaya diplerinde açmış çiğdemlere benzer
Bütün köy çocuklarını getirin buraya,
Son bir ders vereceğim onlara,
Son şarkımı söyleyeceğim,
Getirin, getirin...
ve sonra öleceğim..

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Kır ve dağ çiçeklerini istiyorum,
Kaderleri bana benzeyen,
Yalnızlıkta açarlar, kimse bilmez onları
Geniş ovalarda kaybolur kokuları..
Yurdumun sevgili ve adsız çiçekleri
Hepinizi, hepinizi istiyorum, gelin görün beni,
Toprağı nasıl örterseniz öylece örtün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Afyon ovasında açan haşhaş çiçeklerini
Bacımın suladığı fesleğenleri,
Köy çiçeklerinin hepsini, hepsini,
Avluların pembe entarili hatmisini,
Çoban yastığını, peygamber çiçeğini de unutmayın,
Aman Isparta güllerini de unutmayın
Hepsini, hepsini bir anda koklamak istiyorum.
Getirin, dünyanın bütün çiçeklerini istiyorum.


Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben köy öğretmeniyim, bir bahçıvanım,
Ben bir bahçe suluyordum, gönlümden,
Kimse bilmez, kimse anlamaz dilimden,
Ne güller fışkırır çilelerimden,
Kandır, hayattır, emektir benim güllerim,
Korkmadım, korkmuyorum ölümden,
Siz çiçek getirin yalnız, çiçek getirin.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Baharda Polatlı kırlarında açan,
Güz geldi mi Kopdağına göçen,
Yörükler yaylasında Toroslarda eğleşen,
Muş ovasından, Ağrı eteğinden,
Gücenmesin bütün yurt bahçelerinden
Çiçek getirin, çiçek getirin, örtün beni,
Eğin türkülerinin içine gömün beni.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
En güzellerini saymadım çiçeklerin,
Çocukları, öğrencileri istiyorum.
Yalnız ve çileli hayatımın çiçeklerini,
Köy okullarında açan, gizli ve sessiz,
O bakımsız, ama kokusu eşsiz çiçek.
Kimse bilmeyecek, seni beni kimse bilmeyecek,
Seni beni yalnızlık örtecek, yalnızlık örtecek.

Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Ben mezarsız yaşamayı diliyorum,
Ölmemek istiyorum, yaşamak istiyorum,
Yetiştirdiğim bahçe yarıda kalmasın,
Tarumar olmasın istiyorum, perişan olmasın,
Beni bilse bilse çiçekler bilir, dostlarım,
Niçin yaşadığımi ben onlara söyledim,
Çiçeklerde açar benim gizli arzularım.


Dünyanın bütün çiçeklerini diyorum,
Okulun duvarı çöktü altında kaldım,
Ama ben dünya üstündeyim, toprakta,
Yaz kış bir şey söyleyen toprakta,
Çile çektim, yalnız kaldım, ama yaşadım,
Yurdumun çiçeklenmesi için daima yaşadım,
Bilir bunu bahçeler, kayalar, köyler bilir.
Şimdi sustum, örtün beni, yatırın buraya,
Dünyanın bütün çiçeklerini getirin buraya.


CEYHUN ATIF KANSU

( " Bana çiçek getirin, dünyanın bütün çiçeklerini buraya getirin!"Köy öğretmeni Şefik Sınığ'ın son sözleri. )

Dün öğretmenler günüydü.Öğretmenim aklıma geldiğinde hep bu şiiri hatırlarım.Ne de güzel okumuştu bu şiiri bize , Birgül öğretmenim.Hayatımızda hep önemsediğimiz ilkler vardır ; ilk bisikletimiz , ilkokul öğretmenimiz , ilk karnemiz , ilk kalp kıpırtımız , ilk maaşımız bu ilkler devam eder gider...Bunlar içerisinde hayatımıza yön vereni ise tabiki ilkokul öğretmenimizdir.Hele birinci sınıfda annemiz ,babamız gibi görürüz ,eteklerinde ağlarız . Düşler kurarız sıcacık kollarında .Ne olacaksın dediklerinde " öğretmen " deriz hiç düşünmeden.Düşlerimiz oluverirler bir anda.Yıllar ilerledikçe okuldaki en iyi arkadaşımız olurlar.Büyüdüğümüzü adım adım izlerler , sevgiyle sularlar bizi . Bilgi ekerler tazecik bahçelerimize , umut aşılarlar hayatın can damarlarına. En güzel çağlarımıza ışık tutarlar , kısacası .
Yağız henüz 21 aylık , ilkokul öğretmeniyle tanışmasına 4,5 yıl var hemen hemen.Ama çok merak ediyorum ,ilk öğretmenini. Bayan mı olacak ,erkek mi ? Annesinden sonra hayatındaki ilk özel bayan mı olacak , yoksa baba gibi seveceği biri mi olacak ? İlk harfleri öğretirken yavruma nasıl şevkatli olacak ? Okulda koşup düştüğünde bacağını , kolunu yaraladığında pansumanını nasıl sevgiyle yapacak ? Tahammülü kalmadığında nasıl kırmadan incitmeden susturacak ? Saçlarını okşarken , umutlarını beslerken , azarlayıp kulaklarını çekerken ,oğlumun ruhunda nasıl bir yere sahip olacak ? Kıskanır mıyım acaba ? Paylaşabilir miyim bu kadar erken oğlumu ? Kıskanmam herhalde , benden devralacak bayrağı .Hem öğretecek hem eğitecek. Hem ışık tutacak , hemde şekillendirecek... Birlik olacağız öğretmeniyle ,iş birliği içinde geleceğe hazırlayacağız oğlumu.Kendinden emin adım adım ilerlerken , dürüstlük ekeceğiz karakterinin en sağlam yerine ; çalışmayı erdem edindireceğiz , okumayı tutkuyla sevecek , sağlam adımlarla yere basmak için.Paylaşmayı daha etkili öğrenecek sınıftaki arkadaşlarıyla birlik olurken ,küme çalışması yaparken.Tahtada şiir okurken daha bir güvenecek kendine , andımızı okutacak öğretmeni oğluma , okul bahçesinde.İlkinde kekeleyecek , azcık heyecanlanacak ama ikincide daha gür sesle okuyacak , minik sesleri ardına takacak " Türküm , doğruyum , çalışkanım " derken. Yılmayacağız öğretmeniyle okulu ve okumayı sevdirmeye çalışırken . Küçük oyunlar yapacağız ,minik yüreğindeki yeri kapmak için.Yıllar yılları kovalayacak , ilk öğretmeninin yanına yeni öğretmenler eklenecek.Her branş için farklı farklı öğretmenler tanıyacak.Kimini daha çok sevecek kiminden korkacak , kiminin yeri farklı olacak.Ama ilk öğretmeni hep bambaşka olacak.Bunları hayal etmem için önümde uzunca bir zaman var .Yaşayıp göreceğimiz günler de gelecek.Oğlumun ilk okul kıyafetini giydirip , ellerinden tutup teslim edeceğim güvendiğim ellere.Öpülesi eller devralacak nazlı çiçeğimi , besleyip koca bir çınar yapacak.Her anımsadığımızda sevgiyle , saygıyla yad edeceğiz , hep teşekkür edeceğiz hayatımız boyunca.Şimdiden heyecanlandım oğlum adına.Bize bu duyguları yaşattıkları için sonsuz teşekkürler öğretmenlerimize...Ben öğretmenimi minnetle anıyorum ve sonsuz bir sevgiyle seviyorum.Oğlumun bu duyguları yaşayacağı günleri iple çekiyorum.Şimdiden o kişiye teşekkürlerimi sunuyorum ve ellerine sağlık diyorum...